Yeter !! İntihar Edeceğim. (3. sayfa)

malesef Türkiye vatandaşı için çok güzel/doğru bi mesaj olmuş  

Arkadaşın şuan yapabilecek bişi yok malesef. Hayata böyle devam belki ileride şartlar güzelleşir ,takmamaya çalışmak lazım. Her gecenin bi gündüzü vardır

hocam lütfen intihar etme ben de babasızım, her şeyden geçtiysen git çocuğuna sımsıkı sarıl, düşün sence değmez mi sırf onun yüreğinde derin bir acı olmamak için yaşamaya..

Benim yazdigimi oku bakayim ne yazmisim ben

o değilde haftada 2 damacana suyu nasıl içiyorsunuz 40 litre su yapar, günde 8 litre su mu içiyorsunuz

bu yazının altına imzamı basarım, çok haklı hamza kardeşim.

intihar edecekmiş miş. çocuğun günahı ney? ba-ka-cak-sın. o kadar.

Bundan sonra çocuğunuzu düşüneceksiniz, kimseye emanet edemezsiniz, kimse kendi çocuğu gibi şefkat gösteremez. O yüzden yola devam bir kere. İş güç konusunda da, şayet şu an borcunuz yoksa ve hala 5 bin getiren işiniz varsa gerçekten kendinizi sınıf atlamış gibi hissedebilirsiniz. Bu pandemi de çok ciddi batanlar oldu. Bir ton krediyle restorant, cafe açanlar battı. Onlarında çoluğu çocuğu vardı. Belki sizin 3-5 katınız da parası vardı, ama şimdi sizden aşağıda. Yüksekten düşmenin de etkisi büyük olur. Evet hayaller bir türlü olmuyor, evet sürekli aksilikler zorluklar çıkıyor. Ama ileride daha güzel şeylerde olabiliyor.

Ben de 34 yaşındayım. 23 yaşımda evlendim. Daha iş kurmamıştım bile. 3-4 seneye yakın, işlerimi oturtana kadar işportacılık yaptık eşimle. Sonra bir süre işler iyi olur gibi oldu, yine kayboldu. Yaş geldi 27-28, bende aslında ölsem üzülmem diye düşündüğüm çok anlar oldu. Dediğiniz gibi bu böyle nereye varacak dedim. Sonra bir anda işler bir açıldı, o can sıkıntılarım kayboldu, çok mutlu, rahat gidiyor derken artık yaş 30, çocuk için ya hep ya hiç dedik, madem işlerde iyi olsun dedik. Tam çocuk olurken, en büyük para kazandığımız şirket çalışmayı bırakmaz mı. Haydaa. 2 seneye yakın tek asgari ücretlik kazançla ve birikimleri yiyerek geçinmeye çalıştık. Yine tabi insan depresyonlara giriyor.

Şimdilerde işler düzeliyor gibi oldu ama hiç bir şey belli olmuyor bunu anladım. İşte ilk arabamı (2016 linea) daha 33 yaşımda alabilmiş oldum. Oğlum 3 yaşında benim de. Ben 34 yaşına geldim. Borçlarım var, alacaklarım var. Artık hedefim, az da olsa kenara koya koya, artık 10 senede olur, 15 senede olur, oğlum için yatırım yapmak. Kendimden geçtim yani artık. Oyunmuş, gezme tozmaymış, hobiymiş. Artık onun benim yaşadıklarımdan bir tık daha rahat bir hayat yaşayabilmesini sağlamak istiyorum.

Bazen ben de kötü hissettiğimde, yolda gördüğüm 4-5 yaşlarındaki çocuğu hatırlıyorum, bacakları dizden bir garip, paytak paytak annesinin elini tutmuş yürüyordu. E körlük var, sağırlık var, bir çok hastalıklar var küçücük çocuklarda. Çok şükür diyorum en azından çocuğum sağlıklı. Önemli olan o. Siz de öyle düşünün.

Mxkckckjsnznncmvvllgşkmvkkskskc

Sen o maaşla bi adıyaman yerleş kendine multimilyoner hissedersin

Nasıl da avunuyor ahahahha

Niye. Milletin sana çakmak için allayıp pulladığı telefonu, bilgisayarı, evi, arabayı, tatil paketini alınca mutlu olacağını mı zannediyorsun. İstediğin restorana gidip canının çektiğini istediğin zaman yiyebiliyorsan zenginsindir. Bir tek yemeğe verilen paraya acımam diğer tüm lüks metalar saçmalık çünkü her zaman kaliteli ve daha uygun alternatifi vardır. Liseli bir ergen olduğunu biliyorum, senin gibi düşünen ama söyleyemeyen yetişkinler vardır onlara cevap olsun diye yazdım. Seni de blokluyorum

Başkanlıkla şahlandırmıştınız zaten ?