Yurtdisindan geri donulur mu? (4. sayfa)

hocam bu durumu senden 7 yaş erken fark edip tıp yazdım :D

bence Türkiye'de 10k+ iş bulabilirseniz gelin. Hem kafanız rahat eder.

Hocam elinize muhteşem bir fırsat geçmiş ama durumunuzuda anlıyorum. Tabi sizinkiyle kıyaslanamaz ama bende üniversite sınavına ilk girdiğimde geleceği çok parlak olan bir bölüme yerleşmiştim ancak üniversitenin bulunduğu şehirde sosyal imkanlar çok kısıtlıydı ve bölümde zor gelmişti açıkcası mutlu değildim. 1 senenin sonunda sınava tekrar girip daha güzel bir şehirde nispeten daha kötü bir bölüme yerleştim. Eğer bırakmasaydım şu anda gelecek kaygım olmazdı ve Türkiye şartlarında yüksek bir paraya çalışıyor olabilirdim ama pişmanmısın dersen zerre değilim. Sana tavsiyem 4-5 sene dişini sıkıp sağlam bir para biriktirip öyle dön.

Ben japonya'da kaldım 1 sene. orada part time olarak işte çalıştım otelde. Müdür dedi ki senin işin hazır. mezun olduktan sonra başvur diplomanla. güzel memleket aslında ama benim de içimde bir boşluk oluşturdu. ana dile yakın japonca biliyorum, arkadaşlarım vs. oldu baya. güldük eğlendik, konuştuk cart curt. çok da eğşleniyorum isteyerek gittiğim bir yer, ama nedense türkiyedeki tadı vermiyor. belki japoncada kendimi tam oalrak ifade edemediğim, içimden geldiğince insanlara küfredip dalga geçmediğimdendir. bilmiyorum. ama böyle bi şeyler eksikti hep. ve yine sevdiğim kızın benim suratıma bakmaması beni ağır depresyona soktu japonyadayken ve aşırı derecede mutsuz hissediyordum( bu dünyanın neresinde olursam olayım değişmeyecek o yüzden japonyaya özel değil). Onu geçtim, ekonomisi o kadar iyi değil japonyanın. üniversite mezunu birisi işe giriyor mesela, nereye girerse girsin, mesela oranın en prestijli şirketi bile olsa asgari ücretle başlıyorsun. asgari ücret aşağı yukarı 2000 dolar. (hatta vergileri sokunca 1700 falan kalıyor geriye. part time çalıştığım yerdeki arkadaş mezun olup full time bir işe girmişti kyo sera diye bir seramik şirketine. kyoto'nun en büyük firması. eline kalan para 1800 dolarmış vergi kesintlerinden sonra. benim 1200 dolar bursum 1000 dolar aylık maaşım oluyordu işten, benden çok kazanıyorsun muhabbeti yapmıştı bana.) bu 2000 dolar bile olmayan miktar, Türk lirasına vurunca yüksek gözükse de japonya için az denilebilecek bir miktar. 15 metre kare bir oda için 500 dolar kira veriyorsun. dışarıda yemek yesen, fast food tarzı şeyler yemediğin taktirde adam gibi bir restorana giderseniz aşağı yukarı 30-40 dolar para tek öğün. dikkatli baktığınızda insanlar bir şeylerden kısıyor sürekli orada. Kıstıkları için zengin gözüküyorlar. başka bir şey değil. Yani orada yaşamak da cennet gibi bir şey değildi. Ülkenin hem iyi gem kötü yanlarını ele aldım ve çok düşündüm. Ama dönme günüm yaklaştığında türkiyeye dönerken dönmek istemiyordum. yani ne hissettiğimi bilmiyorum resmen. Bunun sebebi gittiğim yerde bir süre kaldığımda oraya alıştığım için oluşan bağlılık duygusu da olabilir. Japonyadan döndüm, 1 sene okulumu bitirdim mezun oldum. şimdi ise bir yanım isterken bir yanım geri dönmek istemiyor. boğucu bir tereddüt. zaten korona olduğu sürece geri dönebileceğimden şüpheliyim ancak, bir gün o karar anı tekrar gelecek. o zaman ne yaparım derken düşündüm.

hayatta istediğim tek bir şey var o da mutlu yaşamak, kendi ailemi kurmak, sevdiğim insanlarla yaşamak, sevdiğim şeyleri yapmak. o karar anı gelene kadar bir kız arkadaşım(sahte olmayan bir ilişki) olursa ve mutlu olursam hayatımı buraya kuracağım. olmazsa gideceğim. düşüncem tamamen bu şekilde. hayatımı bir insan üzerine kurmak saçma gelebilir ancak, para kazanınca tatmin olmuyorum. para kazanıp da almak istediğim hiçbir şey yok geçinmek dışında. Bu yapım da beni böyle bir karar almaya itti. ama hala tereddütteyim.

--IT işi yapıyorsanız hocam internetten yapsanız nasıl olur? ben online çevirmenlik yapıyorum mesela dolarla kazandığımdan hayvan gibi para yapıyor burada. günde bilgisayar başında 1-2 saatlik çalışmayla 4-5k kadar bir para oluyor. Online çalışabilirseniz dolar üzerinden Türkiye'ye dönseniz bile para kazanabilirsiniz yani orada mutsuzum diyorsanız.

oyle bir uslubla yazmışsınki başta csb sandım bende pardon...

burda hayatı bonfile ve auidi sananlara anlatamazsın boşver ,hiç şansını zorlama bunlarla, hayali ütopik evrenlerinde kapı kapuleyi geçince cennet bekliyor onları 

çevremde bir sürü alamancı dostum yakınım var bayılıyom çok süper diyeni görmedim zaten sadece tek durma amaçları burda değerli olan euro, hepside emekli olunca vatanıma döncem diyor zaten, de amcam hollandadan döndüde kaz dağlarının oraya yerleşti.. 

Dostum mesajin icin cok tesekkur ederim cok guzel yazmissin, tum mesajina katiliyorum hatta su kisma ekstra katiliyorum, belli bir seviyeden sonra yani temel ihtiyaclarini karsilayacak + biraz da ekstra hobilerine ayiracak paran olduktan sonra daha fazlasi seni daha mutlu etmiyor ve bunu da insanlara anlatamiyorum yani ben almanyada yaptiklarimi , turkiyede 9k ile de yapiyorum tek farki almanyada cebime 800-900 eur para kaliyo turkiyede kalmiyor :D. Mantikli dusununce cebine para kalmasi her zaman daha iyi tabii ama cok tereddutteyim kafayi yedirir bu tereddut insana.

Son olarak, dedigin gibi yazilim isinde uzaktan calisma imkani var oyle bir is bulmaya bakicam belki benim icin mutluluk oyle bir is yapmaktan geciyodur..

ah ulkenin durumu biraz iyi olsa hic dusunmem ayrilmayi, ama herkes ayrilmak isterken donmeye calismak da akintiya karsi kurek cekmek gibi hissettiriyor bazen. Hic bir mantikli aciklamasi yok cunku tamamen duygusal.. :(

8 yillik yazilimci isen ortalam ustu kazaniyorsundur ordan yola cikalim, turkiye'de ekonomik sikinti cekmek mi yoksa yurtdisinda yabanci psikolojisinda yasamak mi daha iyi. yani sanki biz yurtdisina gidip kolaya kaciyormusuz gibi geliyor, evet burda durunca da devrim yapmiyoruz ama en azindan kendi hayat mucadelemizi verip bi sekilde mutlu olabiliriz diye dusunuyorum.

(bu tamamen ortalama ustu kazanan insanlar icin gecerli yoksa diger insanlar icin demiyorum uzulmekten baska bisey gelmiyor tabi elimden de)

Öncelikle olayın durumu tamamen kültürel farklılık ve psikolojik geçiş evresi.

İlk adım olarak, adaptasyon için neler yapabilirim haritası oluştur. Hobilerin var mı? Varsa Almanya'da nerelerde daha sosyal bir şekilde zaman geçirim? Daha fazla sosyalleşebilirim? sorularının cevaplarını arala.

Duygusal yalnızlık, çevrende alışık olduğun herkesten bir başına kopmuş olma duygusu, şansına bir de 2020 gibi bela bir yılda corona ile el ele gelmişse elbette kolay değildir. Türkiye'de de ilk aşamada insanlar o yalnızlık duygusuna dört duvar arasında kapıldılar. (Tabi şu anda yasakların kalkması ile beraber düşüncesizce parti modundalar)

Yine de Almanların soğuk yapısı ve ülkenin genel ikliminin verdiği o hissiyat senin için geçiş aşaması olabilir. İngilizcen iyi bir sonrasında sana daha uygun avrupa ülkelerini ya da farklı bir kıtayı hedef olarak belirle ve şimdiki şirketin senin için iyi bir CV kaynağı olsun.

Ekstradan; tarihsel bir süreç olarak değerlendirirsek 1960'lar ve sonrasında Almanya ve benzeri ülkelere bir Türk işçi akını yaşandı. Oraya giden aileler kendi aralarında ortak arkadaşlık duygusu geliştirdiler ama zamanla tek hedefleri emekliye ayrılıp buraya dönmek ev yazlık araba alıp yakın çevrelerinin içinde daha iyi statüde yaşamak aile içinde daha elit konuma gelmiş hissiyatını tercih edip kıraathanelerde okey oynamayı tercih ettiler. (Genelde böyle bir profil oluştu.) Aynı ailelerin Almanya'da doğan çocukları ise Türkiye üzerinde bir aidiyet duygusu taşımadıkları gibi Almanya'da kalıp orada o kültürde yaşama, Türkiye'de olan çoğu yaklaşıma uzak durmayı tercih etti. (O yüzden bence sen günümüz koşullarında çok daha dengeli bir düşünce yapısında, geleceğini daha doğru kurgulayabilirsin.)

Türkiye'ye dönüşü seçersen, yaptığın işin gerçek karşılığını alma kısmında sorun yaşayacağın gibi ilerleyen yaşlarda hayatın getirdiği deneyimler ile 24 yaşındaki arkadaşlarına bakış açın da değişmiş olacak. Hayatın koşturmaları arasında istisnaları kenara koyarsak geriye kaybolup giden dostlarını ve ilişkilerini görürsün. Türkiye'nin yaşam koşullarının gelecek adına daha mı iyi daha mı kötü göründüğüne de dikkat ederek, kariyerine odaklanıp tercih seçeneklerini arttırarak biraz daha dişini sıkıp kısa vade için yüzünü güldürecek etkinlikler ile uğraşıp bu süreci atlatman, ani bir karar alıp ciddi pişman olmandan çok daha iyidir diye düşünüyorum.

Sonrasında icap ederse iyi bir birikim ile Yurt dışı tabanlı bir şirket kurup ya da koşullara göre Türkiye tabanlı (Maalesef özel sektöre ülkemizde adım at diyemiyoruz), geliri ile TR'de kendince yaşamayı da seçebilirsin.

Hangi site üzerinden buldun?

Size sonuna kadar hak veriyorum hocam, şu an bulunduğumuz evde 2 aydır oturuyoruz ancak o kadar zor bulduk ki inanamazsınız. Hollanda'da ev sıkıntısı biraz fazla ve kiralar çok pahalı. Bence de ülke değişikliği yapmadan bir iki sene bekleyin, hem bulunduğunuz yere daha da adapte olabilirsiniz hem de farklılıkları daha rahat görüp karar verebilecek duruma gelirsiniz. Ama iş değişikliği mantıklı olabilir, daha dinamik daha genç bir takım ile çalışmak mantıklı olacaktır. Kendinden örnek vereyim, mesela benim çalıştığım takım yaklaşık 25 kişilik ve her ayın 3. Perşembesi bir etkinlik düzenleniyor, gerek parkta buluşum belirli oyunlar oynamak olsun, gerek bir mekana gidip takılmak olsun, vs. Ayrıca rastgele biri ben şuraya hamburger yemeye gidiyorum veya buraya kitap bakmaya gidiyorum gelmek isteyen var mı gibi mesajlar atabiliyorlar gruba. Ama sizden yaşça büyük kişilerin böyle imkanları olmayabilir, evlerinde eşleri ve çocukları onları bekliyor olabilir bu yüzden sosyal aktiviteler de azalır diye düşünüyorum.

Son değinmek istediğim şey ise özlem mevzusu. İlk geldimiz aylarda neredeyse hiç yaşamadım bunu ancak daha sonraları insan eksikliğini fark ediyor büyüdüğü toprakların. Ben daha önce yemek odaklı örnek verdim ama çocukluğundan beri Istanbul'da olduğum için metroyu, otobüsü, durağa yürümeyi bile özledim. Ha burda da aynı şeyi yapıyorum ancak aynı hissi vermiyor nedense. Anlatılacak bir his değil bu bence, uzaktan konuşması laf atması kolay ama anca yaşayınca anlaşılır bence. Eğer çok yanlız hissederseniz özel mesaj atabilirsiniz hocam, ilgi alanlarımız yakın olduğunu var sayıyorum aynı alanda çalıştığımızdan dolayı, ufak projeler falan yaparız belki isterseniz.

linkedin

dostum cok sagol ya mesajlarini gercekten kendim yasamis kadar hissediyorum, cok iyi anliyorum. ozelden yazicam musait oldugunda daha detayli da konusuruz istersen.

aynen dedigin gibi dusunuyorum, gidip gordum ve benim gibi giden insanlarin bile mutlu oldugunu zannetmiyorum, bir iluzyona sokmuslar kendilerini ve orda mutlu hissetmeye calisiyorlar.

(tabi genellemek dogru olmaz ama is hayatinda benim gordugum turklerden en azindan bahsettim)

karar olarak da umarim kafayi yemeden bir karar verip hayatima devam edebilirim..

İllüzyon çok doğru sözcük, bak şöyle geziyorum bak buna sahibim derken kendini kandırmaktan öteye gidemiyor. Süreki mutlu olduğunu ispatlamak derdinde ama bana göre kendini kandırıyor. Tabi istisnalar da mevcut ama çok az. Senin şansın genç olman, bence biraz daha dene çok şey kaybetmezsin. Davulun sesi uzaktan hoş gelir, burada sözleydiklerine kıçıyla gülenler olacaktır. Ama yaşamadan bilemezler.

almanyada sosyal olmayan birisi turkiye'de olabilir bence cunku birinci anadili konusuyorsun, ikincisi de insanlar bence daha sosyal ve sicakkanli. (hava durumunun da surekli gunesli olmasinin etkisi var tabiki)

Ayrica simdi bakiyorum da, konudaki en cok begenilen mesajlar; ici bos hic bir arguman barindirmayan populist ve kisa cevaplar, ote yandan konuya uzun uzun kendi tecrubelerini yazan ve argumanlarla destekleyen insanlar ise hic like alamamis.

Bu da aslinda forumun seviyesinin ne kadar dustugunu gosteriyor, cunku cogu insan o uzun yazilari okumuyor veya okusa da anlayamiyor. Kafanizda bazi kaliplasmis fikirler var ve bunun disinda bir yorum yapan insana tahammulunuz bile yok. Almanya guzel harika herkes gelsin turkiye bok desem 100 like alirim, ancak icimde bulundugum durumu anlatmaya ve bu iki ulkenin siyasi durumundan bagimsiz olarak orneklendirmeye calisiyorum ama yine de bu populist cevaplara maruz kaliyorum :) komik.

cidden bu kadar dusmus muydu seviye farkinda degilmisim, uzun suredir takip etmedigimden belki de.. uzucu bir durum kendimiz acisindan.