Celal Şengör hocam bu konu özellikle sizin içindir. Dhdeki temelsiz, bilgisiz yıkıklıklarına mal eden antinatalistler pas geçebilir. Bu konuda da temel alacağımız şey varlık ve yokluk. Varoluşla yokluğun karşılaştırılamayacağını belli bir seviyede bilgisi olan herkes bilir. İlkinde zevke ve acıya tanık olacak bir gözlemci vardır. ikincisinde ise kimse yoktur ve bu nedenle acı ve zevk kavramlarından bahsetmek bile anlamsızdır. Yapabileceğimiz en iyi şey varoluş açısından buna sessiz kalmaktır. Bu bağlamda varlığı yoklukla karşılaştırmak, elma ile armudu karşılaştırmaktır. Ve bir antinatalist bu karşılaştırmayı yapabilir çünkü varoluş ona izin verir. Antinatalizm argümanını öne sürerken, en başından bu argümanı yapmasını mümkün kılan şeye karşı çıkmak ironiktir. Bu tür konuları ve tartışmaları "hayatın amacı" gibi konuşmayı mümkün kılan şey hayattır. O zaman amaç, anlam, acı gibi nitelikleri yaşamın kendisine uygulamak sorunludur. Yaşam sadece yaşam içindeki varlıklar için geçerli olması gereken bu insani fikirler üzerinde durur. "hayat kendisine olan özleminden dolayı vardır." Rıza konusu anlamsızdır çünkü kişi doğmadan önce doğum için rıza alınacak kimse yoktur. Aynı sebepten kantın bu argümanı savunmak için kullandıkları sözü olan "insan hiçbir zaman bir amaca araç olarak kullanılmamalı, her zaman kendi içinde bir amaç olmalıdır." şeklindeki sözü doğumdan önce kişi var olmadığı için bu konuda çürütülebilir ve bunu kullanmak anlamsızdır. Bu söz yaşam için geçerlidir. Bu sadece gerçekliğin doğasıdır, şeylerin yapılandırılma şeklidir. bebek var olmadığı için be bebeği zevkten mahrum etmemek söz konusu değilse, o zaman bebek var olmadığı için bebeği acıdan kurtarmak da söz konusu değildir. yokluk durumunda bebek yoktur. tüm acı ve zevk değerlendirmeleri, yaşamın ve kimliğin önceden var olmasına bağlı olarak yapılmalıdır. Ayrıca acı ve zevk algıları özneldir. bu nedenle bu argümanın yapılabileceği ölçüde acının kötü olduğu öncülüne dayandırmak saçmadır. yani kime göre ne kadar acı ya da değil. Bu durumun kendine özgü özelliği göz önüne alındığında, bir çıkış yolu olan tek şey, yaşamın varlığını aksiyomatik şekilde almak ve sorunun kaynağı olan yaşamın kendisini ortadan kaldırmak değil, içindeki riski mümkün olduğunca yönetmek ve azaltmak için çalışmaktır. Tabi ki bazı sebeplerden ve düşüncelerden dünyaya çocuk getirilip getirilmeyeceği mantıklı olabilir ya da olmayabilir. Ama yukarıdaki sebeplerden felsefi bir argüman olarak saçmalıktır. |
Bildirim