Şimdi Ara

Hayat anlamsız gelmeye başladı.

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
12
Cevap
0
Favori
684
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
1 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Başlıkta da dediğim gibi yaşadığım hayat içerisinde artık hiç birşey beni mutlu etmiyor ve bir çok şey anlamsız geliyor.

    Aslında bu durum uzunca süre var bende açıkçası, diğer yandan antidepresanlar kullanıyorum belki de onların etkisi ama kısacası genel olarak bazen ne kadar saçma da olsa ölüm bile geliyor aklıma...



  • millet ölmüş zaten dışardaki herkesin yüzü mahkeme duvarı gibi
  • Hayatın bir anlamı var mı ki? Hayatta kalmaktan başka...

    Bundan 2000 yıl önce var olsaydık tek derdimiz gıda,barınma,üreme idi. Atalarımız yıllarca vahşi doğada hayatta kalmak için çabaladı.

    Günümüzde teknoloji,iş,okul,değişen sosyolojik yapı,en basitinden şu dikilen evler bile hayatı anlamlı gösteriyor ama bence öyle değil. Dünyadan tüm yapay yapıları gözünden sildiğinde(ev,okul,avm,kafeler) su-otlağın içinde amaçsızca yaşayan canlılar olduğumuzu göreceksin.

    Değerimizin olduğunu düşünmüyorum. Düşünen hayvanlarız. Teknoloji yüzünden düşünemez olduk orası ayrı. Beynimiz uyuştu artık, hayatı sorgulayan çok az insan var.
  • Atalarımız sosyaldi. Öyle olmak zorundaydılar çünkü doğaya karşı mücadele ediyorlardı ve doğa çok korkunçtu. Yine yaşanan hayatın büyük zorlukları olsa da birbirlerine arka çıkıyorlardı. Yalnız değildiler en azından. Dolayısı ile zorluklar ne kadar büyük olursa olsun paylaşılınca atlatılabiliyor. Doğayı yenip kontrolü ele geçirdikten sonra, sıra ganimeti paylaşmaya gelince, herkes rakip ve düşman oldu. Belki bugün kışın mağarada ısınmaya çalışmıyoruz ya da bizi öldürebilecek doğal düşmanlarımız yok ama yalnızız. Tüm hücrelerimize kadar sosyal bir yaratık olmak için evrilmişken, herkes ufacık bir ekranın önünde kendi yalnızlığıyla baş başa. Sınırı aştık, bedelini ödüyoruz.
  • Hayatın zaten bir anlamı yok
  • Hayat boş pompala coş 🙄🤔😣🙂😗😗😗😍😀
  • Ben iki sene önce mide rahatsızlığı yaşadım. O zaman fiziksel bir varlık olmanın ne denli zor bir şey olduğunu fark ettim. Benim yaşamımı südürmem için sürekli olarak su içmem, yemek yemem, güvenli bir yerde uyumam, hasta olmamam gerekiyor. Tüm bunları yönetmek ise ömürün büyük bir çoğunluğunu götürüyor. Sonra masamdaki bardağa bakıyorum. Bardak olması için yapması gereken bir şey yok. Orada öyle durması yeterli. Oysa canlılar öyle değil. Sürekli mücadele etmesi gerekiyor. Hiç kimse ölmek istemez ama bazen ölmenin huzur verici olduğunu düşünüyorum. Artık çabalamam gerekmiyor. Gözlerimi kapatıp durmam yeterli.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Start Again -- 15 Ocak 2020; 5:5:52 >
  • Start Again kullanıcısına yanıt
    sen bunları düşünürken bardak ne düşünüyordu acaba?
  • Son zamanlarda ne kadar çok bu tarz konular açılmaya başlandı
  • Öldükten sonra ne ile karşılaşmayı bekliyorsunuz?
    Ölünce herşeyin daha iyi olacağını nereden çıkardınız?
    Yok olacağnızı mı zannediyorsunuz?
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.