Hayatımı yaşayamadım takıntısı zor bir durum.

Gelecek zamandaki hayatımda olmak istemediğim kişi;bir şeyler başarmak yerine kendini geliştirmeyen ve bundan 10 yıl sonra da forum köşelerinde ağlayıp, boş konular açarak hayatını ve zamanını boşa harcamış,tüm gün boş bir şekilde yaşayıp etrafındaki şans ve fırsatları bir türlü değerlendirmeyip olması gerektiği gibi hayatını yaşayamayan ve bazı güzel şeylerden mahrum kalıp tek başına dertlerin ve pişmanlıkların arasında berbat bir hayat yaşayan biri olmak asla istemiyorum.

Hayatımı yaşayamadım takıntısı özellikle bizim gibi izole insanlar için çok zor bir durum. Dışarıdaki yaşıtlarıma bakıyorum her gün geziyorlar tozuyorlar,yaşadıkları şeylerden hatıralar elde ediyorlar,kızlarla takılıyorlar ama kendime bakıyorum bir de hiç normal arkadaşım da yok kız arkadaşım da yok. Sosyallik adına hiçbir şey yaşamayıp her gün bazı zamanlar Dh'de takılıyorum. Hayat bir su gibi akıp giderken,dünya her saniye dönüp dururken sanki bir şeyler bilerek benim üstüme gelerek kaybeden olacağım mesajını veriyor ama bir türlü kabullenemiyorum ve bunun üstüne giderek aslında ne olacağını görmek istiyorum.

19 yaşındayım ve şuanda hiçbir sosyal ortamı olmayıp , bulunmam gereken yer konu dışı kesinlikle değil. Genç biri olarak şuanda yapmam gereken şey bu yaşlara özgü olan duygu ve anıları tam zamanında yaşayıp ilerleyen yaşlarda yapamadığım şeylerin pişmanlığını çekmeyi istemiyorum. Bu yaşları asosyallik ve sosyal fobi ile geçirip bir daha geri dönüşü olmayan bu altın cevher yaşa ve zamana asla geri dönemem o yüzden iyi ve başarılı bir hayata, yaşanılmış güzel anılara,hayatının sevgilisini bulmak için elimden gelebildiğince çabalamaya çalışacağım. Hayatta nasıl ilerleyeceğimi belirleyemediğim yolumu bulmak için bir ışığa ihtiyacım var. Kendi potansiyelimin sonuna kadar kendimi geliştirip düşlediğim gibi bir yaşama sahip olmak istiyorum.

merak etme bir yerden sonra geçiyo. ben liseye bile gitmedim. arkadaşım falan hiç olmadı neredeyse. hayatımda tatile 1-2 haftalığında balikesire gitmişilğim var ailece küçükken onun dışında pek bir şey yok.

kız arkadaş falan zatne hiç olmadı normal kız arkadaşım bile hiç olmadı. herhangi bir otamda bi kızla bir arada bile doğru düzgün bulunmadım ama gerçek var ki kovalamadım. kafe mafe kovalasaydım muhtemelen olurdu.

kanka milletin hayatına bakarsan ohoo. özellikle bizim gibilere kıyasla millet neler neler yaşıyor. milleti boşver sen kendi hayatını yaşa elinden geldiğ ikadarıyla. üzülmek hiçbir zaman bi işe yaramıyor. önemli olan mutluluk. millet senden daha iyisini yaşıyor diye senden mutlu olacak diye bir şey yok. bi kankanla yürüyüşe çıkarsın, başka bi herifin 10 tane kızla yaptığı tekne tatilinden daha zevk alırısn, mutlu olursun.

kendi hedeflerini kovala, kendi hayatını yaşa. boşver milleti

İstanbul'da yaşıyorsan sosyalleşmen için güzel ortamlara sokabilirim. Yaşın küçük önce üniversite veya hayallerine odaklan ama sosyalleşmen de lazım tabii

Böyle yaşayıp kaybeden olmak yerine ölmeyi tercih ederim ama belki züğürt tesellisi gibi olacak ama belki bir şans vardır yine hayatımızda.......