Hayatım berbat bir halde durumum gittikçe kötüye gidiyor

Merhaba, ben yaklaşık 5 yıldır depresyondayım ve her sene daha da kötüye gidiyorum. Normalde konu açmayacaktım fakat içimi dökmek istedim biraz. 2019 da liseden mezun olduktan sonra hayatım hep evde geçti. İlk zamanlar üniversite sınavına hazırlanıyordum fakat yaşadığım talihsiz olaylar yüzünden istediğim sıralamaya giremedim. O yıldan beri çeşitli sağlık sorunlarım ortaya çıktı. Kemik erimesi, reflü, mide bulantısı gibi hastalıklar hayat kalitemi oldukça düşürdü. Bunun dışında saymadığım daha bazı hastalıklarım var. Bir de boyum çok kısa bir erkek olarak. Dışarıya çıkarken gizli tabanlı ayakkabı giyiyorum 6-7 cm uzatıyor fakat yine kısayım. Açıkçası enerjim yıldan yıla azaldı ve şu an depresyondan dolayı yataktan çıkamayacak haldeyim. Yalnızım arkadaşım yok. Ailemle sohbet etmeye çalışıyorum fakat düzgün bağ kuramıyorum kendileriyle. 1 tane arkadaşım var konuştuğum. Onu arıyorum fakat eski samimiyetimizin kaybolduğunu hissediyorum. Şu an gerçekten berbat bir haldeyim. Odaklanma sorunum önceden yoktu fakat şu 2 senedir hiçbir işime doğru düzgün odaklanamıyorum. Ne film izleyebiliyorum ne de herhangi bir şeye bakabiliyorum. Bu ramazan ayında namaz kıldım birkaç gün fakat geçici süreliğine iyi hissettim sadece. Allah'a sürekli dua ediyorum bu durumdan çıkabilmek için. Sürekli uykuda kalmak istiyorum. Gece uyku hapını atıyorum sabah da kalkasım gelmiyor. Kendimde artık bir çıkış kapısı göremiyorum. İntiharı düşünmeye başladım şu günlerde. Ne yapacağımı bilemiyorum çok kötüyüm çok.

Hocam majör depresyona girmişsiniz. Sana diyeceğim şudur ki: bir psikiyatriste görünün yoksa bu mesela asla geçmez. Ailenizde var mı bu depresyon ona bakın çünkü depresyon genetik olabiliyor bazı zaman. Bu depresyon çok illet bir şeydir bazısı en fazla 3 yıl sürer bazısı en az 20 yıl sürer hiçbir zaman pes etmeyin. Genetik olabilir diyordum babanızda hatta dedenizde bile olup size genetik olarak geçmiş olabilir. Depresyonun bir çok çeşidi vardır tedavisi adamına göredir her depresyon aynı sebepten olmadığı için aynı şekilde çözülmez. Bazı depresyonlar hiçbir sebep yokken belli bir yaşa gelince başlar, bazısını ise bir şey tetikler mesela yalnızlık tetikler v.b. Yapacağınız şey doktora gitmek bu derdinizi forum sayfalarında anlatarak çözemezsiniz kendiliğinden de geçmez. Gelelim intihara. İnsan, kötü durumlarda kendini bu durumdan kurtaracak bir yol arıyor. Bulamayınca da farklı alternatifler deniyor. Bir dağcının ölümden kurtulmak için koca bir kayaya sıkışan kolunu kestiğindeki acı gibi depresyonunuzda ki sıkıntıyı da öyle düşünebilirsiniz. Bir psikiyatriste görünün. Kendinize iyi bakın. Allaha emanet olun

bukadarda ölücü olunmaz  

valla şöyle tavsiye verebilirim belediyelerin ücretsiz kurslarına kaydol hem zaman geçer hem sosyalleşme imkanın yüksek hemde belki hobi öğrenir onunla meslek olarak ilgilenirsin diye düşünüyorum.

Yaşın kaç genç adam

Hocam belediye kurslarında ve dışarda sosyalleşsek iyi gelir mi psikolojiye

Hocam 30 yaşına geldim biraz utanıyorum kursa felan gitmeye

hocam 40-50 hatta daha yaşlılar bile gidiyor ya. sıkıntı olmaz hiç bi şekilde.

Hocam psikiyatriste 4 yıldır gidiyorum. 6 ay önce ilaçları komple bırakmıştım işe yaramıyor diye fakat durumum daha da kötüye gitti. 3 hafta önce yeniden başladım doktor kontrolünde. Wellbutrin adında başka bir ilaç kullanıyorum. Oruç tuttuğum için ilaçlar aynı zamana çakışıyor. Belki ondan etki etmiyor olabilir bilemiyorum. İlk gün etkisi güzeldi fakat sonraki gün etkisi gitti.

23 yaşındayım.

Benimde acil ilaç içmem lazım

spor yap,satranç çalış,yazılım kastır,halter çalış naimi örnek al geçer her şey ,çok takılma

Dediğiniz gibi belirli bir faaliyet içerisinde olmak en iyisi. Dua ve ilahi güçlere sığınmanın nihilizmi besleyen bir depresyon karşısında bir işe yaramayacağını düşünüyorum. Onun yerine yakınlarda bir havuz varsa ona yazılıp gidilebilir. Spor salonlarında vakit öldürülebilir. Boş boş yatmaktansa bir insanın kendini biraz zorlayarak bunları yapması kendisini çok iyi hissettirebilir. Çalışan ve işleyen vücut daha sağlıklı bir beyin ve psikoloji demek. Onun haricinde başka hobilere, misal müzik aleti çalmak, resim yapmak, sinemaya gitmek, maketlerle uğraşmak, kitaplara bakmak vs. bunlara bir şans verilebilir. Bunların hepsi sürekli evde duran ve depresyonla kırılganlaşan bir insanın ruh halini iyileştirebilecek, maneviyatını ve özsaygısını geliştirip rehabilite edebilecek şeyler. Hayatın sadece içindekilerle yaşamaya değer olduğu inancını geliştirmeniz, zevkine varabilmeniz, değerini takdir edebilmeniz lazım. Ama bir şeylere sığınma ihtiyacı içerisinde evde oturup sadece dua ederek bunu yapamazsınız. Zaten bu şekilde ilahi olana sığınmanın bir işe yaramadığını ve yalnızca kısa süre iyi hissettirdiğini kendiniz itiraf etmişsinz. Bu şekilde daha kötüye gittiğinizi de gözlemlemiş ve itiraf etmişsiniz. Demek ki yöntemleriniz kusurlu.

Biliyorum, mevcut ekonomik koşullarda birçok şey daha zor ama muhakkak fizibil bir şeyler, imkanınız kapsamında bulunan faaliyetler vardır. Bunlara en azından bir şans vermelisiniz. Bir yerden başlamalısınız. İnanın zaten bir kere tutarsa gerisi gelir. Üniversite okuyamıyorsanız hayat üniversiteden ibaret değil. Sağlık olsun. Ki belki daha iyi hissederseniz tekrar sınava girip onu da yaparsınız. İlla en iyi ve en zor bölüme gireceksiniz diye bir kaide yok. Hiçbir şey için geç değil. 23 yaşındaysanız önünüzde daha çok yol olacak.

Dine yönelmeyi birçok kişi tavsiye ettiği için denemiştim. Ne yaptıysam geçiremedim ama dine yönelince namaz kılınca bütün sıkıntılarım geçti diyen kişiler vardı.