Marksist ve Leninist Fikirle İlgili

quote:

Orijinalden alıntı: Liberte von Skepticus

İkiside gereksiz ve saçmadır. Tabiri caizse ulusal çapta toprak ağalığı sistemini getirmek ve devlet adamlarını toprak ağası ilan etmek dışında bir işe yaramaz.



Ludwig von Mises daha 20. Yüzyılın ilk yarısında sosyalist sistemin hiçbir işe yaramayacağı, halkın yaşam kalitesini yükseltmek yerine düşüreceği ve temel hak ve özgürlüklerinden mağrum bırakacağını ortaya koyup sosyalizmin defterini dürmüştür. Ama tabi, peygamberleri dışında hiçkimsenin kitabını okumayan sosyalistler bunu bilmiyorlar.

quote:

Orijinalden alıntı: Liberte von Skepticus

İkiside üzerinde saatlerce üzerine konuşulacak sistemler.



Ancak yinede yüzeysel olarak marksizm bir teori ve öngörüdür. Tarihin ilerlemesinde ekonomik yasaların bulunduğu ve bu yasaların ileri kapitalist ülkelerde zorunlu olarak bir sonraki evre olan proletarya iktidarına varacağını öngörür. Marksizme göre devlet, egemen sınıfın aşağı sınıfa baskı aygıtıdır. Proletarya devlet iktidarı ele geçirecek ve sınıf tasfiyesine başlayarak sınıfsız bir dünya yaratacaktır. E tabi, devlet bir sınıfın öteki sınıfa baskı aygıtı olduğu için sınıfsız bir dünyada devlette olmayacaktır çünkü baskı uygulanacak bir sınıf olmayacaktır. Eşitsizliğin ve adaletsizliğin temel sebebi üretim araçlarının özel mülkiyetidir dolayısı ile tarihin modern itici gücü olan proletarya özel mülkiyeti ortadan kaldırıp komünal mülkiyeti getirecektir. Artık serbest piyasa kalmayacak ve üretim planlanarak yapılacaktır.



Leninizm ise marksizmin öngörüsünün yanlışlığı ve yenilenmiş bir kuramın pratikte uygulanışı üzerine kurulu. Leninizim, proletaryanın kendi başına devrim yapamayacağı onu devrime itecek bir öncü örgütün varolması gerektiği üzerine kurulu. Ayrıca marksizmin tersine leninizm devrimin ileri kapitalist ülkelerde değil geri kalmış ülkelerde gerçekleşeceği zira ileri ülkelerin proletaryasının kapitalizmin kaymağını yediği için devrim yapmaya niyetli olmadığını söyler.



Dediğim gibi olay yüzeysel olarak bu. Üzerine saatlerce konuşulabilir.

quote:

Orijinalden alıntı: Liberte von Skepticus

Marksa göre sınıf çelişkileri okadar artacaktır ki proletarya bir noktadan sonrasında mevcut düzene baş kaldıracak ve iktidarı ele geçirecektir. Lenin pek çok kitabında Markstan kaynaklanan bu kendiliğindenciliği eleştirmiştir. Lenine göre proletarya kendi başına devrim yapamaz çünkü proleterler günlük sorunlarla uğraşıp durmakta düşünmek için vakit bulamamaktadır. Proleter mevcut düzene nefret beslese ve mevcut düzene karşı bir eyleme geçse dahi bu "küçük-burjuva" bir eylemden ileri gitmez, uzun vadede hiçbir işe yaramaz. Hayatını devrime adamış, profesyonel devrimcilerden oluşan demir disiplinli bir öncü örgüt proletaryaya hem sözel hemde fiili olarak propaganda yapacak, onlara gerçek çözümü gösterecek ve gün gelince proleterleri arkasına alıp mevcut düzeni ortadan kaldıracak ve bu öncü örgüt iktidarı proleterler adına elde tutacaktır. Yani öncü örgüt bir beyin, proleterler ise bu beynin bedeni olacaktır.



İletişim ve ulaşım teknolojilerinin gelişimi ile şuanda küreselleşen bir dünyada yaşıyoruz. Hiçbir toprak parçası bir diğerinden ayrı değil, hepsi birbirine bağlı. Bütün kültürler tek bir kültür oluşturuyor. Baskın olan dil bütün dünyaya yayılıyor. Böyle anti-komünist bir dünyada komünizm ancak geri kalmış ülkelerin cahil kitlelerinde yer bulabilir. Oda pek etkili olmaz.



Günümüzde pek çok komünist hareket artık öyle "dünya devrimi" falan arzu etmiyor. Kendilerine komün kuruyorlar ve öteki insanlarada komün kurmaya teşvik etmeye çabalıyor. Böyle bir hareket küresel çapta hiçbir tehdit yaratamaz.



Öteki taraftan komünizm günümüzde uygulansa dahi yaşayamaz, çok kısa sürede çöker. Toplumda bir işbölümü vardır ya, bu işbölümü günümüzde bütün dünyaya yayılmıştır. Ürünün bir parçasını A ülkesi üretiyor ise ötekini B, ötekini ise C üretiyor. Bütün ülkeler birbirine muhtaç ve bağımlı. Böyle bir dünyada içe kapalı ekonomiyi savunan sosyalizm tutmaz, tutamaz. Sosyalizm kendi kendine yeten bir ekonomi kurmaya çabalar ancak modern dünyada kendi kendine yeter bir ekonomi inşa etmek mümkün değil. Tekrar söylüyorum, bütün ülkeler birbirine bağlı. Dolayısıyla komünizm uygulanamaz. Uygulamaya çabalamakta gereksiz. Geri kalmış bir ülkenin halkı sosyalizmi kurmaya çabalamak yerine insan haklarını ve sivil hakları tesis edecek kurumlardan oluşan bir düzen kurmaya çabalasalar daha mantıklı. Çünkü bireye verilen özgürlük, gelişimide beraberinde getirir. Geri kalmış ülke bireyleri özgür bırakarak, girişimcilerin önünü açarak gelişmeye başlayabilir.

quote:

Orijinalden alıntı: Liberte von Skepticus

Kesinlikle kapitalizmden daha kötüdür.

quote:

Orijinalden alıntı: webbie

quote: Orijinalden alıntı: Liberte von Skepticus Marksa göre sınıf çelişkileri okadar artacaktır ki proletarya bir noktadan sonrasında mevcut düzene baş kaldıracak ve iktidarı ele geçirecektir. Lenin pek çok kitabında Markstan kaynaklanan bu kendiliğindenciliği eleştirmiştir. Lenine göre proletarya kendi başına devrim yapamaz çünkü proleterler günlük sorunlarla uğraşıp durmakta düşünmek için vakit bulamamaktadır. Proleter mevcut düzene nefret beslese ve mevcut düzene karşı bir eyleme geçse dahi bu "küçük-burjuva" bir eylemden ileri gitmez, uzun vadede hiçbir işe yaramaz. Hayatını devrime adamış, profesyonel devrimcilerden oluşan demir disiplinli bir öncü örgüt proletaryaya hem sözel hemde fiili olarak propaganda yapacak, onlara gerçek çözümü gösterecek ve gün gelince proleterleri arkasına alıp mevcut düzeni ortadan kaldıracak ve bu öncü örgüt iktidarı proleterler adına elde tutacaktır. Yani öncü örgüt bir beyin, proleterler ise bu beynin bedeni olacaktır. İletişim ve ulaşım teknolojilerinin gelişimi ile şuanda küreselleşen bir dünyada yaşıyoruz. Hiçbir toprak parçası bir diğerinden ayrı değil, hepsi birbirine bağlı. Bütün kültürler tek bir kültür oluşturuyor. Baskın olan dil bütün dünyaya yayılıyor. Böyle anti-komünist bir dünyada komünizm ancak geri kalmış ülkelerin cahil kitlelerinde yer bulabilir. Oda pek etkili olmaz. Günümüzde pek çok komünist hareket artık öyle "dünya devrimi" falan arzu etmiyor. Kendilerine komün kuruyorlar ve öteki insanlarada komün kurmaya teşvik etmeye çabalıyor. Böyle bir hareket küresel çapta hiçbir tehdit yaratamaz. Öteki taraftan komünizm günümüzde uygulansa dahi yaşayamaz, çok kısa sürede çöker. Toplumda bir işbölümü vardır ya, bu işbölümü günümüzde bütün dünyaya yayılmıştır. Ürünün bir parçasını A ülkesi üretiyor ise ötekini B, ötekini ise C üretiyor. Bütün ülkeler birbirine muhtaç ve bağımlı. Böyle bir dünyada içe kapalı ekonomiyi savunan sosyalizm tutmaz, tutamaz. Sosyalizm kendi kendine yeten bir ekonomi kurmaya çabalar ancak modern dünyada kendi kendine yeter bir ekonomi inşa etmek mümkün değil. Tekrar söylüyorum, bütün ülkeler birbirine bağlı. Dolayısıyla komünizm uygulanamaz. Uygulamaya çabalamakta gereksiz. Geri kalmış bir ülkenin halkı sosyalizmi kurmaya çabalamak yerine insan haklarını ve sivil hakları tesis edecek kurumlardan oluşan bir düzen kurmaya çabalasalar daha mantıklı. Çünkü bireye verilen özgürlük, gelişimide beraberinde getirir. Geri kalmış ülke bireyleri özgür bırakarak, girişimcilerin önünü açarak gelişmeye başlayabilir.

Atladığın ya da dikkatinden kaçan bazı noktalar var;

- Öncelikle, senin görüşüne göre dünya 1 günde kapitalizmden sosyalizme geçiyor. Haliyle, insanlar kapitalizmden kalan alışkanlıklarını bırakamamış oluyor. Ülkelerin hala birbirine bağlı ya da bağımlı olmaları tezinin temelinde süreçsizlik yatıyor.

- Bir diğer nokta ise, günümüz dünyasında sosyalizmin (konu aslında komünizm) tutmayacağından bahsetmişsin, ki bu da doğru olmayabilir. Modern dünya dediğin, tüketim toplumu ve popüler kültürün üzerine inşa edilmiş, geçici hevesler ve mutluluklarla insanları besleyen bir sistemdir ve bu senin ya da benim ihtiyacım olan birşey değildir. Bu sadece bize dayatılan bir olgudur.

Argümanlarının temeli, kendini kapitalizme adamış bir zihnin ürünü gibi görünüyor. Yani "İnsan bencildir" cümlesiyle başlayan ve komünal toplumların sadece ilkel dünyada varlığını sürdürebileceği devam eden klasik cümlelerin daha teknik şekilde kurulmuş hallerinden öteye gitmiyor.

Bir deprem olduğunda, savaş çıktığında, ekonomik kriz olduğunda karşılaştığın 2 tip toplum vardır ve bunların örnekleri de önümüzde duruyor.

Türkiye: İzmit depreminden hemen sonra, İstanbul'da hırsızlık olayları büyük oranda düştü. Çünkü hırsızlar İzmit'e çöküp enkaz altında kalan insanları soymakla meşgul olmaktaydılar. Depremde zarar gören halka gönderilen yardım malzemeleri, Türkiye'nin birçok farklı noktasında satılırken yakalandı.

Japonya: Son büyük depremden sonra, nükleer santraldeki yangını söndürmek için gönüllü uzmanlar yola çıktı. Görevin en büyük özelliği, geri dönüşünün olmamasıydı. Yani, gidenlerin tamamı o santralde ölecekti. Japon uzmanlar o santrale girdi ve halkın geri kalanını kurtardı. Bunun yanı sıra, bu depremden sonra tüm Japonya kenetlenip depremzedelere yardım etti.

Bu ülkelerin biri eğitimli, diğeri ise görece eğitimsizdir. Felaket anında, her ne kadar kapitalist eğitim almış olsa da, eğitimli olan kesim sosyal bir varlık olduğunu daha çabuk kavrayıp, toplu olarak hareket etmenin faydalı olduğunu görebiliyor. Oysa ki eğitimi düşük olan toplumda ilkelliğin asıl şekli olan yağmacılık baş gösteriyor. Yağmacılık ise, kapitalizmin kurucu unsurudur.

Bugün sosyalist ya da komünist hareketlerin azlığının nedeni insanların aklının başına gelmiş olması değil, zenginlerin her zamankinden çok daha zengin ve güçlü olmaları, medya ve internet aracılığı ile dünyanın her noktasına kapitalizmin güzelliklerini anlatıyor olması, eğitim sisteminin artık tamamen tüm dünyada çökmüş olmasından kaynaklıdır.

Tabii bu benim görüşüm. Benim görüşümün kanıtlanabilmesi için, kapitalistlerin son silahlarını da kullanması gerekiyor, ki umarım öyle birşey olmaz.

Alıntıları Göster