Ülkeden Gitmek İstiyorum Ama Kafam Çok Karışık (2. sayfa)

Bir firmada Ar-ge sorumlusuyum ve proje ciziyorum aylık 4-5 bin civarı kazanıyorum eşim çalışmıyor ve bakmam gereken 7 yaşında bir oğlum var.

Mutlumuyum,huzurlumuyum hayır.İmkanım olsa da(ki oldu) bu vatanı terk etmedim,etmeyeceğim.

Biz bu vatanı korumazsak,terk edersek,oğluma ATATÜRKÜ ve milliyetçiliği,vatanseverliği oğluma nasıl anlatabilirim?Bana inanır mı?

Gidene de asla kendi vatanını sattı diyemem,kişisel düşüncesidir ve özgürdür saygı duyarım ama benim düşünce yapıma,ilke ve kurallarıma tamamen ters.

kendini pc ve iphone ile mutlu etmemeye çalış geçer.

işçi mavi yaka giden tandıklarımı görünce hiçte cennet bir hayat göremiyorum gavurun ameliliiğini pis ağır işlerini yapıyorlar kümes gibi evde kalıyorlar burdaki kapı kuleden çıkamayıp batı mandacalığı yapan tipleri dinlersen yanılırsın o kafalar batının muzunu çerini çöpünü bile kaşıkçı elması olarak görüyor oturdukları yerden kafaları yıkanmış.

ha mühendis kalifiyeli elaman beyaz yaka olarak gitçem diyorsan git birşey demem.

kız kuzi abd de çöktü resmen tanıyamıyorum kız bir ağız kaldı sadece zayıflıktan, mühendis halinle gidip orda amele ayakçı işlerde çalışırsan hayat heryede kapitalizim ve zor.

Avrupa'da mesleğini yapmama şansın yok, bizim inşaat mühendisliği okuyan arkadaşlar daha erasmusta işe kabul almışlardı.

Türkiye'de yönetici olsam ne değişecek ki ? Mutlu mu olacağım, eğlenecek miyim? Belki araç ve ev sahibi olacağım ama hiç bir zaman her istediğimi yapamayacağım, yemek yerken yine de etikete bakacağım, gezerken bütçeyi düşüneceğim üstüne eşim çalışmıyorsa kökten yandım.

Yurtdışının tek kötü yanı yalnız kalmak, onu da partnerinizle aşmanız mümkün. Yapacağınız iş çok önemli değil, düşük gelirle bile mutlu olmak mümkün. Erasmus'a giden arkadaşlar 500€ ile dünyayı gezdiler, yediler içtiler. İnan yani şunu da gördükten sonra beş dakika durmak istemiyorum şu ülkede.

2013de bende böyle "5senede ayaga kalkar" diyerek mesleğimi yapmak icin abd den döndüm, kalmadim. Simdi kafama s.çim diyorum 😂😂😂 hocam bu ulkede gercekten vatansever, düzgün insanlara yer kalmadi. Vatanini seven caliskan dürüst herkesi küstürdüler. Kac sene omrumuz var zaten? Ben gencligimi burda heba ettim yasim 30 yuksek mühendisim bir dikili taşım yok. Dun golfe baktim en baz paket 1.0 ( 1 litre motor dikkatinizi cekerim, en alt vergi dilimi ) ve bu araba icin devlet 100 bin TL vergi istiyor sizden. VW bayine 135 bin ödüyorsunuz (13 bin avro). Sonra çıkıp vergi dairesine gidip hicbir şey yapmadan devlete 100 bin TL vergi ödüyorsunuz. Akıl kârı is mi bu? Bu resmen haraç resmen soygun demek. Halk akıl tutulması yaşıyor, afyon çekmiş gibi herkes. Artık aklim almıyor. 100k vergi demek, 1 basit araba icin neredeyse 2 sene yemeden icmeden tüm maaşı devlete hizmet icin odemek demek. E ben ne alıyorum karşılığında? Bu reva değil..

Gidebilen gitsin. En kisa surede ben de gideceğim. Tupras ve petkimde calisan arkadaslarim da var. Daha dün konuştuk onlar da kalma dusuncesinde değil. İlk firsati yakaladıklarında gidiyorlar. Zaten çevremdeki herkes gitti kalan 3 5 kişiyiz.

Atatürk'e saygim sonsuz, vatanımı da seviyorum cennet gibi toprak. Ama insanimizdan tiksinmeye başladım. Cahillikleri aldi gidiyor. Sonu hic iyi değil...

Kız kuzen ABD çökmüş    bı kerede orta doguda akraban olsun

var libyada inşaat mühendisi adam paraya para demiyor adam.

İmkanı olupta kalanın aklını s*k*yim. Geçim sıkıntısı, enflasyon, adam kayırmacılık vs.. her şeyi geçtim bir de tepedeki yöneticiler seninle t*sak geçiyor bu bile tek başına yeter. Türkiyede 20 senede ulacağın seviyeye orada 2-3 sene içinde ulaşırsın. Hem yeni bil dilin hem yeni bir hayatın olur ve hiçbir kaybın olmaz. Ama benim büzüğüm yemiyor ben sıfırdan bir hayatı kaldıramam sıfırdan çevre oluşturamam yeni bir yerde yapamam derseniz hiç bahane aramayın siz orada yapamazsınız.

7 senedir İngilterede yaşıyorum, Türkiyeden ayrıldığımda 21 yaşındaydım ve MASTER için gelmiştim. Hatta daha gelmeden dünyaca ünlü bir şirkeyin Türkiye ofisinden iş teklifi almıştım. Yine de gittim.

Her şeyin başında yurtdışında yaşam deneyimi gerçekten bir insanlık dersi oluyor. Burada vatan millet sakarya diyenlerin hiçbirine bakma. Kendine bir şans vermek vatan hainliği falan değildir. Burada kalıp nefes aldığın anın bile hesabını yaparken oh her şey helal olsun diyor musun?

asıl vatana olan borç bence iyi insan olarak ödenir. hak yemeyen, insan seven, özünü bilen ve kendini geliştiren dünyada ben Türk'üm dediğinde vay be dedirtecek insan olmak demektir. Ben Londrada senelerdir Türk'üm dediğimde insanların şaşkınlıklarını görüyorum, çünkü bilmiyorlar bizi. Az çok şimdi avrupada yetkin kişiler gençler yaşamaya başladılar da gördüler gençliğimizin dinamiğini.

burada uber şoförlüğü yapan yaşıt arkadaşım (29 yaş) ilk evini aldı.

dilin varsa, bi de kalbinde o tutku varsa (bir de tabii vize alabiliyorsan şayet pasaportun TC ise) otur kendine bi şans ver. Kimsenin vermediği şansı sen kendine verince seneler sonra bambaşka bakıyorsun hayata kimse yerlebir edemiyor seni

Git git.

Doğup büyüdüğün topraklarda bir işin ucundan tutup kendini geliştirememiş ergenlerin Avrupa'ya gidip garsonluk yaparak müreffeh bir hayat yaşayacaklarına ikna olmaları nasıl bir kafadır ben bu kafayı bir türlü anlamıyorum.

Ne yiyip ne içiyorsunuz siz ya ?

Tiktokta iki üç fenomenin gazına mı geliyorsunuz ?

Daha doğup büyüdüğü topraklarda zorluklarla baş edemeyen biri nasıl yabancı bir memleketin zorluklarına göğüs gerecek ?

Neyin gazına gelip de böyle bir motivasyona sahip oluyorsunuz.

Ben gençken ülkenin en berbat yılları olan 1995-2000 arasını yaşadım.

1.000.000 TL lik banknot 1996 da çok büyük bir para iken 1999 da makarna alacak kadar enflasyona yenik düştü.

Bizim neslin aklından Avrupa'ya gidelim, garsonluk yapalım, klozete yapışmış bk olalım diye düşünceler geçmiyordu.

ATATÜRK sizce kaçacak bir insan mı? Konu sahibini kaçıyor olarak görmüyorum ama Atatürk hakkında yazdıklarınız kabul edilemez.

Sana şöyle söyleyeyim. 30 yaşında bir makine mühendisi olarak ben de bunaldım artık, gitmeyi ben de istiyorum. Sana önündeki 8-10 yılda olabileceklerden bahsedeyim kendi iş hayatımı göz önüne alarak. Başlangıçta pert bir maaşa başladım, aynı senin durumdaydım. Ne istediğimi alabiliyorum, ne yeni bir şey deneyebiliyorum, ne de elimdeki bozulduğunda yenisi ile değiştirebiliyorum. Ortalama 3 yıl sonra maaş biraz daha düzgün bir seviyeye geldi. Zaten yeterince arttıktan sonra her sene gelen zamlarla iyice yükseldi. 10k+ maaş alıyorum, eve 20k civarı para giriyor ama bir araba alamıyoruz. Şansıma askerliği 15bine hallettim şimdiki nesil o açıdan da şanssız. Zamanında merkeze uzak bir yerden ucuza ev aldım. Hala kredisini ödüyorum. Araba olmadığı için aldığımız evde 1 sene falan oturduk tekrar merkeze geldik. Askerlik zamanı çektiğim krediyi ödedik, hadi araba için kredi çekelim diyoruz. Dediğin gibi 20 yaşında arabalar 100k olmuş. Elimizde birikim olmadan sıfırdan krediye girsek hesap yaptım aylık max 5k ödeyebilirim ama acil bir ihtiyaç olursa kalırız öyle.

Ha şu da var. 2 çocuklu aile olarak eve giren bu parayla sıkıntı çekiyor muyuz? Hayır. Ama daha araba alabilmiş bile değiliz. Zamanında ev değil araba almış olsaydık bu seferde şu dönemde imkanı yok ev alamazdık. Ufak tefek şeyleri (tabi Avrupalı, Amerikalı için ufak tefek olan) rahatça alabiliyoruz. Örneğin telefon, tatil, pc, ps ama öyle saçma bir vergi sistemimiz var ki normal fiyatına satılsa alabileceğimiz bir arabayı maalesef alamıyoruz.

Sonuç olarak bunca seneden sonra 1k'ya kadar olan harcamaları rahatça yapabiliyorken iş bir ev ve arabaya geldiğinde orada gücümüz yetmiyor işte. Bahsettiğim sıradan harcamaları rahatça yapabildiğimiz için rahatımız yerinde ama insan her zaman daha da iyisini istiyor. En azından olmayan bir şeyi değil de bizimle aynı işi yapıp çok daha iyi konumda olanların sahip olduğu rahatı istiyoruz. Olay zaten evim olsun, arabam olsun; yetmez yazlığım olsun, teknem olsun olayı değil. Aynı işi yapan adamın bir kaç aylık maaşı ile rahatça alabildiği şeyleri burada almanın bir ömre bedel olması.

Ayrıca yine dediğin gibi ortalıkta savaş yok, bir şey yok; düşman yok, taraf yok. İnsanlar özgür iradeleri ile seçim yapıyorlar ve neticesinde ülke şu an bu halde. Buna katlanmak istemeyen de pekala kendi seçimini yapıp başka bir yola koyulabilir. Bunda gocunulacak bir şey de yok, vatanı satacak bir şey de yok.

Hocam öncelikle neyin hırsı ile yazıyorsunuz bilmiyorum ama söylediklerinizle konumun bir baglantısını çözemedim doğrusu.

Normal şartlarda cevap vermeyecektim ve kendim hakkında fazla detay belirtmem doğru değildi ama maalesef sessiz kalamadım.

1.si kendini geliştirememiş veya işin ucundan tutmamış ergen diye söze başlıyorsunuz ama neye dayanarak ? eğer geliştiremeseydim veya bunun için bir ucundan tutmaya çalışmasaydım şuan Türkiye'de sayılı firmalar içinde yer alan bir firmada savunma sanayiine katkıda bulunacak işler yapamazdım diye düşünüyorum.

2.si Avrupa'da garsonluk bile yapmak diye küçümsediğiniz konu aslında cümlenizdeki kadar sığ değil derin bir konu ve bu düşünceleri anlamamanız çok normal. Düşünün ki bu ülkede bir mühendis olarak bu kafaya giriyorsunuz. Bence sorgulamanız gereken yer olayın kendisi değil öncesi ve nedenleri.

3.sü Tik-Tok dediğiniz mecranın adı dışında bir bilgim yok sanırım fenomenleri siz daha yakından takip ediyorsunuz.

4.sü Zorlukla mücadeleden kastınız onlarca yıl emek verip sonra hiç bir değerin karşılık bulmadığı bir ortamda, bilerek isteyerek sefalet çekmek ömrü hiç uğruna tüketmekse orası tercih meselesi siz onu tercih edersiniz ben etmem.

5.si Sürekli bizim zamanımızda yağ yoktu şeker yoktu muhabbetleri yapmayın. Objektif değerlendirin günümüz argümanları ile yaklaşın olaylara.

Önerileriniz ve değerlendirmeleriniz çok teşekkür ederim. Fikirleriniz oldukça mantıklı hocam, açıkçası ben de hemen hemen aynı fikirdeyim. Bu yüzden zaman imkan varken değerlendireceğim önümdeki seçenekleri ve deneyeceğim.