Ülkeden Gitmek İstiyorum Ama Kafam Çok Karışık

Merhaba arkadaşlar uzun zamandır ülkeden gidip başka bir ülkeye yerleşmek mesleğimi orada yapmak istiyorum ancak biraz zor seçimler ve riskler almam gerekiyor. Bu durumu sizlere açıklamak ve fikirlerinizi almak istiyorum.

Öncelikle sizlere mevcut durumlarımdan bahsedeyim.

-Ben 2020 de üniversiteden mezun oldum ve makine mühendisiyim, şuan kurumsal bir firmada çalışıyorum yaklaşık 10ay oldu.

-Askerliğimi henüz yapmadım.

-35bin tl KYK geri ödemem beni bekliyor.

-Ailemin evinde yaşıyorum. (Bize ait bir evimiz yok lojmanda kalıyoruz)

-Evlilik gibi düşüncelerim var ancak maalesef bunlara kalkışacak maddi imkanım yok. (Uzun süredir(yaklaşık9yıllık) ciddi bir ilişkim var.)

-Babam memur 2 kardeşim var annem çalışmıyor. (ailemin hiç bir birikimi yok evde bi tek malum marka arabamız var)

Aylardır kendimi sorguluyorum ve artık kafayı bozmuş durumdayım. Tamam hayattayım sağlıklıyım aç değilim açıkta değilim bir işim var ve mesleğimi yapabiliyorum şükürler olsun ama içimde bir huzursuzluk bir kaygı var. Geçenlerde telefonum kırıldı (5 yıldır 6s kullanıyorum) yenisini alayım dedim (iphone12) alamadım. çünkü 10k bir telefona vermem demek 2.5 ay o telefon için çalışmam yememem içmemem demekti. Var olanı tamir ettirip yoluma devam ettim. Araba almak istiyorum ama ne mümkün! 2000 model 300binde arabalar olmuş 100k. para biriktirmeye kalksam 2-3 sene yemeden içmeden 2000 model araç için çalışmam gerek. Evlenmek istiyorum zaten kafadan -100k -150k eşyası idi organizasyonu idi vs vs.

Dedim ya bi de KYK ve askerlik de duruyor diye, işte onlar zaten şuan tam bir kambur -35k KYK + -43k Askerlik -150k Evlilik toplamda -200k hayata geride başlıyorum. Oyun oynayan bir insandım pc m eskiyip artık oyunları açmamaya başladı yenisini 20k verip 6 ay boyunca bir pc için çalışmak zoruma gidiyor.

Sektörde bekleyip biraz daha sabırla kariyer basamaklarını tırmanırım desem bile bunlar hep ihtimal ve 30 yaşında ancak gelirim belli bir noktaya gelecek. Fakat günün sonunda yine canım sıkılacak.

Bu ülke için işler yapan bir firmada bu ülkenin yetiştirdiği bir mühendis olarak yaşadığım hayat şu kısacık ömrümüzde beni huzursuz ediyor. Ne olacak şimdi bir kredi çekip 5-10 yıl ödeme ile bir ev almaya kalkıp sonra bir araba derken 50 yaşında mutluluğu mu yakalamaya çalışacağım yoksa piyango mu bekleyeceğim.

Her şeyi göze alıp yurtdışına gitmeyi aklıma koydum ama belli bir süre (3-4 yıl) makine mühendisliği yapamayabilirim. Başka işlerde çalışarak geçinmeyi göze aldım ama bunca yıllık eğitim hayatıma verdiğim emek verilen emekler bir noktada anlamını yitirecek. Türkiye de beklesem şimdi yönetici mühendistim vs vs gibi keşkeler eder miyim bilmiyorum. Sizce aylık max. 2-3k Euro ile AB vatandaşığı alana kadar standart işler yapılmaya değer mi ? Bazılarınız Mühendis olarak git kardesim neden saçma sapan işlerden söz ediyorsun diyebilir. Birincisi İngilizcem orta düzeyde (pre-intermediate) ve konuşma becerim yeterince iyi değil. ikincisi ise genelde yurt dışı iş ilanlarında en az 2-3 yıllık tecrübe beklentisi mevcut. Bekleyip ne ing ne de tecrübe kasacak geliştirecek vakit kalmadı artık. Türkiye'de kaldığım her ay yaklaşmakta olan kaygılarım daha da artarak devam edecek ve paralelde elbetteki yaşım da ilerleyecek.

Gidince işlerin kötü gitmesi de seçenekler arasında elbette. 1yıl dışarda durup tutunamayıp geri ülkeye dönmem halinde eski işime dönemeyeceğim sadece 1 yıl tecrübeli ve 1yıl yurt dışında dilini geliştirmiş bir mühendis olarak iş arayacağım.

İyi senaryolar ise;

gittim dili hallettim ve bir kaç sene içinde kendi mesleğimle alakalı iş buldum en nihayetinde vatandaşlık aldım.

gittim dili hallettim kendi mesleğimi yapamadım ama vatandaşlık aldım ortalama şekilde yaşadım gittim.

Ne yapmam gerek dostlar siz olsanız ne yaparsınız benimle fikirlerinizi linç etmeden trollemeden paylaşırsanız çok memnun olurum. Bu kadar okuduğunuz için de teşekkür ederim.

Atatürk,bu ülkeyi gençlere emanet etmedi mi?Neden gidiyorsunuz anlamıyorum.

Para mı daha değerli,yoksa vatan mı?

Bırakıp gitmek kolay,kalmak ve kendi savaşını vermek zor olan..

Her türlü ihtimali değerlendirip, riskleri alıp gitmelisin.

Burada sadece birilerinin kölesi olursun, birileri senin verdiğin vergileri vermez, lisans diploması dahi olmadan kallavi işlerde çalışır yine vergi vermez. Avrupa'dan gelenler senin gidemediğin yerlerde tatil yapar, senin yiyemediğin içemediğin ne varsa tadını çıkarır. Hem de sen senede 2 hafta tatil izin için çalışır hatta bu iznin tamamını değerlendirecek paran olmaz. Elalem gelir 1 ay tatil yapar gider. Sen kendi ülkende yapamadığın tatili, aktiviteyi sosyal etkinlikleri elin Avrupa vatandaşı senden daha fazla yapar senin memleketinde.

Senden daha iyi geçinir, senden daha iyi yaşar.

Vatan millet edebiyatı karın doyurmuyor. Bu hükumete kölelik yapmaktansa git orada temizlikçilik yap daha şereflidir. Tüm dünyada herkes kendi ülkesinden daha iyi şartlarda yaşayabilmek için bir yerlere gidiyor. Orta doğu çöpleri bize geliyor haklı olarak biz de daha iyilerine gitmek istiyoruz. Elbette bu ülkenin başına da bir gün vatanseverler gelir o zaman iş elini taşın altına koymak gerektiğinde dönülür. Şu an gitme zamanıdır.

Yurt disinda calisma firsati olan herkesin bu firsati degerlendirmesi gerekir. Ama expat olarak gidecekseniz gidin. Oraya gideyim kapagi atayim da sonrasi Allah kerim diye gitmeyin. Gidin mesleginizi icraa edin edebiliyorsaniz.  

Atatürk zamanında hem düşmana,hem de ülkeyi satan saltanata karşı savaştı.

*Vatan haini ilan edildi,görevinden alındı.

*İdam cezasına çarptırıldı.

*Osmanlı devletinin borçlarını üstlendi,borçlarını zamanından önce ödedi.

*Olmayan orduyu 200.000 yunan ordusu karşısında yeniden yapılandırdı.Kararname yayınlattırdı herkes mallarının 3/1'ini devlete verecekti.Burda bile gericiler "sizden mallarınızı alıyor,zaten savaşı kazanamayacak.Alıp paranızı kaçacak" gibi safsatalar uydurdu.Ama millet ATATÜRK'ü dinledi.

*Düşünsene saltanatı kaldırmak,osmanlıyı sonlandırmak,bitik bir devleti alıp borçlarını üstlenmek ne kadar zor bir karar?Üstüne Laikliği getirmek...

*Mustafa Kemal'in aldığı birçok karar mecliste rededilmiştir.Kayıtlarda var açıp bakın.

Üstelik İstiklal marşımız boşuna "Korkma!" diye başlamadı.Korkmayın arkadaşlar..Bu devlet kan emiciler olmasın,iyi yönetilsin 5 senede ayağa kalkar.Biz küllerinden doğan bir milletiz.Unutmayın,umudunuzu da kaybetmeyin!

Atatürk kün zamanına ışınlasak sizileri rte dönemine dönmek için atomu parçalardınız be çünkü tek umrunuz "para" şoyle bir 50 derecede tarla sürün, karda donda dışarda çalışın eve ekmek getirinde ailenize bakında aklınız başınıza gelirdi  bu ülke yokluktan fakirlikten inşa oldu havyar jambonla iphone12 hans helga refahı ile değil Atatürkün de sömürüsünü yapmayın bir artık yeter yok kaçarmış sizin gibiler kaçar anca zoru görünce topuklar, Mustafa Kemal paşa değil. 

sizin o basit hayatınızdan 1 milyon kat daha zor şartları ölümle koyun koyuna yaşamayı görmüştür o adam boş yapmayın.

kardeşim artık dünya ve iş globalleşti ve insanlar da öyle oldu biraz.

yani bu ülkenin vatandaşı olarak pekala, başka ülkelerde yaşabilir ve çalışabilirsiniz.

bence deneyin! hem yeni iş tecrübeleri kazanırsınız. 5-10 sene sonra isterseniz iyi bir teklif gelirse dönersiniz yada dönmezsiniz. yazları ve tatilde aile ve arkadaşlarınızı da ziyaret etmeyin unutmayın ama:)

Herkese görüşlerinden ve önerilerinden dolayı teşekkür ediyorum arkadaşlar, benim hikayemde gittiğimde kendi mesleğimi bir süre (3-4 yıl) yapamama durumum var. Veya hiç yapmayacağım. Fırsatlarımı yakalayabilir miyim bilmiyorum her şeyi gidince deneyimlemek zorunda kalacağım. Burda asıl kıstas meslek hayatı da değil zaten makine mühendisliği yapmam başka bir sektörde iyi pozisyonda çalışırım vs vs. asıl benim için önemli olan şey yaşam kalitesi ve huzur durumu. Evime gittiğimde günün hazzını yaşamak istiyorum. Zamanlamam kritik olacak o yüzden biraz tedirginlik var haliyle. Ama gitmezsem de yıllar sonra içimde kalmasından da korkuyorum.

Yanlış anlaşılmasın sadece kendi fikirlerimi paylaşmak için cevap vermek istedim; bazı arkadaşlar mücadeleden falan bahsetmiş ama neyin mücadelesi taraflar kim ? 60-70 sene ort ömrünü mücadele ederek geçirdikten sonra elimizde ne olacak? 50 yaşında kafamı yastığa koyduğumda ohh be iyi ki mücadele ettim başardık diyebilecek miyim ? ömür geçti ama varsın geçsin değdi diyebilecek miyim ? emin olun vatanımı ben de seviyorum bence çoğu memleketten milletten şanslıyız (şanslıydık) ancak manasız bir yarış içindeyiz kaymak yiyenler kazanı sıyıranlar ve ezilenler olarak ikiye ayrıldık. Ben bir mühendis olarak geleceğimi kaygı ile belirsizlik içinde görüyorsam, bir mühendis olarak bir araba sahibi bile olamıyorsam bırak arabayı yeni çıkan ufacık bir teknolojiyi bile deneyimleyemiyorsam ne anladım ben gecemi gündüzüme kattığımdan ? ne anladım ben 20 sene okuyup emek verdiğim eğitim hayatımdan ?

Git diyenlerin hepsiyle birlikte toplanıp gitseniz keşke.

Yanlış anlamazsanız ne iş yaptığınızı veya aylık evinize giren ort kazancı paylaşabilir misiniz ?

biraz sitemkar yorum gibi algıladım ama olumluya yoruyorum hocam :)

maalesef şu şartlarda bir miktar allah kerim durumu söz konusu ama fırsatları kollayarak zamanımı geçireceğim en azından umudum o yönde

ne zamana kadar işleri bozanların gitmesini bekleyeceğiz ve gelenler işi düzeltebilecek mi ? tüm bunlar olsa bile ne kadar bir zaman diliminden söz ediyoruz ?