40 yaşında bekar,yalnız hayatmı yoksa çocuk için evlenmek mi?

Arkadaşlar hangisi tercihiniz olur kimileri bekarken psikolojin yıpranır der,kimileri ise evlenirsen çökersin der herseyiniz olacak kendine ait eviniz,işiniz,arabanız ve yalnız takılacaksınız kafanıza göre.

Toplumun normlarımı yada babalık içgüdülerimi yoksa sorumluluk almamakmı hangisi ağır basar sizce?

BELİRLİ BİR YAŞTAN SONRA ÇOLUK ÇOCUK ÇEKİLMİYOR. BEN 46 YAŞINDAYIM BOŞANDIM. ÇOCUĞUM DA YOK. MİLLET EVLEN ÇOCUK YAP DİYOR. KAFAM KALDIRMIYOR AÇIKÇASI.

babalık içgüdüsü yoksa bu yaşta evlenmek , bence, gereksiz. ayrıca karşınızdaki kişinin de analık iç güdüsü olmalı.

Peki yalnız yaşamakiçin ne düşünüyosun hocam mesela çevrendekiler evleniyo mutlu mesut yaşıyo sen geliyon eve tek başınasın bunun bunalımındayım ya bu aralar

kendinle mutlu olmayı öğrenirsen hayatına neşeli bir şekilde devam edebilirsin. ha burası orta doğu onu unutma. o ayrı bir durum. evlenmiş olmak için evlenilmez. seversin, yanında istersin, maddi manevi her şeyini paylaşmak istersin o zaman evlenirsin. serseri tiplerin dediği "kız" cinsinin hayatında olması ise derdin, bunu çözemezsin. bu bir nevi görmemişlik/açlık. 6 senelik evliyim, kimse mutlu mesut yaşamıyor. klasik kitap oku spor yap demek istemiyorum. içinden gelince zaten bunları yapacaksın. çözümlemen gereken durum gerçekten eş mi arıyorsun kendine yoksa toplum baskısı/kültürel yaşam gibi konularda kendini sıkışmış mı görüyorsun. ben çocukluğum,ergenliğim ve gençliğim boyunca yalnızdım. gerek kendim yüzünden gerek insanlar yüzünden. yalnız olmak konusunda deneyimliyimdir. 30 yaşımda, aldığım psikolojik destek sırasında, eşim yok benim diye yola çıktım ve evlendim. 30'uma kadar bi çok güzel kız gördüm/gösterdiler. ancak yüz güzelliği, huy çirkinliği eklendiğinde zehir gibi bişey oluyor. aşık olmak, karşındaki kişiye karşı farkındalığının uyanmasıyla başlıyor. isterse yarışmalarda birinci olsun. aramak bulmak için zorlarsan daha beter olursun. akışına bırakacaksın. şu sıralar maddi dertler o kadar yükseldi ki evlenmek resmen intihar etmeye döndü. 10 yaşındaki çocuk bile küsmüş hayata.

not: eve geldiğinde kimse yok diye üzülüyorsun ama eve geldiğinde asık bi surat ve trip yiynce de off diyeceksin. her işin kendine göre derdi var.

Arkadaşın dediğine katılmakla birlikte insan varlığında yokluğunda paylaşımını yapmak ister. Kişiye özel duygular vardır. Tabii seni anlayacak biri ile paylaşman gerekir. Eğer böyle biri bulduysan biraz zorlamakta yarar var. En nihayetinde hayatında yaşayacağın bir çok duyguyu yaşamış olduğunu düşünüyorum. Geriye eş olmak, aile olmak veya en önemlisi genetiğini aktarmak kalıyor. Bir düşün, istemez misin senin gibi düşünen yada düşündüğün ve zamanında yapamadığın şeyleri başaracak bir birey. Başardıklarını ömrünün yettiği kadarıyla görebileceğin biri. Bu kadar kötülüğün içerisinde iyi yetiştireceğini düşündüğün biri.

Cahil ve sadece ufak bir zevk için çok fazla çocuk yapanlara karşı bilinçli olarak çocuk sahibi olmak istemez misin?

Kendi kendime aslında mutlu olan birisiyim işim belli bi çevremde var,yakınlarım çoğu kişi evlenince mutlu görünce neden diye düşündüm bi an bazen anlık olabiliyor bu düşünce.

Çok güzel yazmışsınız aslında ben olaylara hep pozitif bakıyorum,evliliğin güzel taraflarına halbuki dediğin gibi çok neGAtif yanlarıda var bizim insanlarımız baya bi rol yapabiliyo baktığın zaman instagramda herkes mutlu yahu diyiyosun acaba bi benimmi derdim var.Arada sevgilim oluyo vakit geçiriyoruz cidden güzel oluyor,benim çevremde yok öyle kız gösteren özelde çalışıyorum ben haberim olmadan ailem bi kaç kıza bakmış sanırım onlarda kadrolu istiyomuş çok önemsemedim zaten tanışma gereği bile duymadım:)

Son yazdığında çok haklısın işten geliyon yorgun argın gerçekten suratsız bi kadın çekilmez hiç yazdıklarını gündüz okudum şimdi yazabildim,açtım güzel bi film koydum önüme çerezimi baktım keyfime herseyin bi bedeli bi derdi var evliliğin güzellikleri var ama gerçekten onunda bi bedeli oluyo.

çocuk sahibi olmak, 2 kişinin karar verip sorumluluğunu alacağı bir kavram. zaman zaman ben de dediğin gibi düşünüyorum ama zamanında kendimce çektiğim dertler aklıma geliyor. bi sürü durum oluşuyor kafamda ve vazgeçiyorum. özellikle çocuğumun tablet tv bağımlısı otomatik yaşayan birisi olmasından korkuyorum. kendi gözlemimce insan konuşana kadar bebek, cinsel dürtü gelince ergen, aklı başına gelince genç ve hayat hakkında bilgi sahibi olunca yetişkin oluyor. hem erkeğin hem kadının yetişkin evresinde olması gerekli çocuk için. buna biraz daha var sanırım.

Public yerlerde bebek çocuk gördüğünde şebeklik yapıp seviniyorsan çocuğu güldürüyorsan cocuk için evlenmek. Tepkisiz kalıyorsan ve bebeği güldürenlere anlam veremiyorsan çocuksuz hayat.

Ben ikinci gruptayım.

noldu son durum

DEVAM BEKARLIĞA. GÜNLÜK İLİŞKİLER İÇİNDE TAKILIYORUM.

Çocuk yapmak için evlenilmez. O ilişkide çocuk da çiftler de mutlu olamaz, herkes sürünür.

kocasını aldatan kadınları nasıl gördünüz?

aynen, en iyisi g.tünün arasına tanga giyip ortalıkta gezen ruslarda hocam. çok sadıklar.