Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı Özel
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

SABRIM KAÇ NEFESE DAHA YETER BİLMİYORUM NOLUR BİR FİKİR VERİN !!!

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
50
Cevap
3
Favori
1.704
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
4 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Nereden başlayacağımı bilemiyorum.

    Az önce aylardır yaşanmayan bir olay yeniden yaşandı ve buna benzer yaşadığım tüm olayları yeniden anımsadım tıpkı hepsini bugün yaşamışım gibi ve yazmadan duramıyorum artık.
    Birkaç saat önce annemle bir konu üzerine kavga ettik. Ondan sonra bana gücünü yettiremeyince gidip babamı bana karşı doldurmaya başladı. Önce babam "şu pisliği karşına alıp konuşma" "ruh hastası herif" vb. şeyler söyledi. Sonra annem iyice azıtınca doldurmayı adam üstüme saldırdı. Bende odama gidip kapıyı kapattım. Ama kilitleyemedim çünkü odamın kilidi sökük(okudukça görecekseniz) kapıyı sıkıca tutmaya başladım. Ve bu sefer odamın kapısının camını kırdı. Şuan heryer kan ve cam kırıkları ile dolu. Cam üstüme düştü. Sonra kapıyı açıp küfretmeye başladı. Sonra annem olucak o kadın gelip çekti. Şuan sinirden titriyorum.
    Aslında resimleride yükleyecektim ama bilgisayara atamadım.

    şuanda da benim odamın camı indirildi ve elim kanıyor. kardeşim 3 yaşında bunlara tanıklık ediyor. ve tarih tekerrür ediyor. ve bundan yine ben sorumlu tutuluyorum.

    Neredeyse son 6 yıldır evin hergünkü hali bu. 11 yaşımdan beri evde sistematik işkence görüyorum. Tüm umudum son iki yıl olması. Her taşındığımız evde odama ve kapıma bir şekilde böyle bir tecavüz ve saldırı gerçekleşiyor öyle yada böyle.
    Artık aileme dayanamıyorum.
    bu arada lüften her annem ve babam dediğimde başına siz okurken biyolojik sıfatını da ekleyin yoksa o ikisi ile beni bir arada tutan genlerden ve -şimdilik- yasalardan başka hiç bir şey yok.
    şuan onlar ne kadar berbat biri olduğumu bağırarak tartışıyorlar bense uyumaya çalışmak yerine yazıyorum. yarın iki yazılım var. üstüne yazılı haftasındayız. çünkü uyumaya çalışsam daha sesler daha çok rahatsız etcek ve ben intiharın eşiğindeyim. yazarak dikkatimi dağıtmaya çalışıyorum.

    Aralarında kavga ediyorlar şuan senin ailene çektiği için bu kadar berbat bir insan oldu diğeri ise bunu bu hale sen getirdin diyor.
    Şuan annem;
    -bana nuska ve büyü yapıldığını
    -birsürü düşmanım olduğunu
    -büyüyü yapanın ise beni 3 yıl boyunca döven ve sonunda mahkemeye verdiğimiz ilkokul öğretmenimizin onu mahkemeye verdiğimiz için yaptığını
    ileri sürüyor. (3 yıl boyunca beklemeleri gerekiyor muydu acaba dayak yediğimi anlamaları için)

    babam ise
    -milletin işi gücü yok senin gerizekalı çocuğuna büyü yapcak
    -bu çocuk 4 yaşından beri böyle
    -kendisi manyak şeklinde

    Keşke açtığım ilk konuyu silmeseydim. Bu yüzden yeniden anlatmak durumundayım.
    arkadaşlar ailem bana 11 yaşımdan beri hergün binbir türlü hakaret ederek azarlıyor. asosyallikten şizofrenliğe satanistlikten manyaklığa yaftalanmadığım hitap kalmadı. hergün kavga edecek bir sebep. her konuşmada edilecek binbir hakaret. argo, küfür. her hareketime milyon tane eleştiri.
    Neden bahsettiğimi daha iyi anlamanız son 6 yıldır yaşadığım bazı olaylar:


    Ben 7. sınıfa giderken aşağı yukarı 13 yaşındayken gece uyurken babam kapıyı çaldı hafif uyandım sonra kapıyı açmaya çalıştı fakat kapı kilitli olduğu için açamadı daha sonra “aç laaan şuu kapıyıııı” “aç” “aç” diye bağırdı. gidip kapıyı açtığımda bağırarak “niye kilitliyorsun lan kapıyı” diye üstüme yürüdü. -odama girmek istemesinin nedeni de üstüne japon yapıştırıcısı damlamış benim odamdaki bilgisayardan internetten nasıl çıkarılacağını öğrenmekmiş-
    sonra beni yere savurduktan sonra gidip alet çantasını getirdi odamdaki kilidi sökmeye kerpetenle tutup çekmeye çalıştı sonra tornavidayla kilidi sökmeye başladı bir yandan da bana hakaretler savurarak bende en sonunda dayanamayıp çığlık attığımda kafama tornavidayla defalarca vurarak kafamı deldi. her yeri kan götürüyordu. ben ağlamaya başladım. sonra birde üstüne “anırma” “anırma” diye bağırarak beni banyoya sürükledi sözde kafamı yıkamak için. bense ağlıyordum bir yandan da “bırak” diyordum. sonra gene sallamayıp beni banyoda bırakıp kilidi sökmeye devam etti.

    annem o akşam misafirlikteydi geldikten sonra o kafamı yıkattı. sonra bu olay akrabalar arasında yayıldıkça yayılda 7 sülaleye rezil oldum. birde benim attığım çığlığı “imdat yardım edin babam beni dövüyor” şeklinde tercüme ettiler. oysa sadece çığlıktı. o kadar cümleyi kuracak takatim bile yoktu.

    birde bunları yapan adam akademisyen. ilkini okuyanlar biliyordur. adam üniversitede profesör.

    5 inci sınıfın yaz tatiliydi 6 ya geçicektim. tatil için babaannemlerin evine İstanbul’a gitmiştik. ve ben yolda bir şekilde zatüre olmuştum. eve vardığımızda 30 derece havada sürekli üşümeye başlamıştım. ayağa kalkmaya çalışıyordum ama beceremiyordum. tüm baba tarafından akrabalarımız oradaydı. kuzenler amcalar halalar. neyse beni hastahaneye götürdüler. doktor idrar tahlili istedi. bense utandığım için veremedim yada öyle birşey işte. eve geldik. adam tüm kuzenlerimin ve akrabaların arasına oturttu beni başladı azar çekmeye. bağırarak “adamın sidiği altın” “sidiğinde altın tozu var” vb. şeyler söylemeye başladı. (yazarken şuan ağlıycak gibi oluyorum) yanımda oturan sözde kuzen denilen o kişiler gülüşmeye sırıtmaya başladılar. bense 30 derece havada titreyen halimle rezil ediliyorum. sonra işte o odadan ayrılmak için ayağa kalktım giderken tutup “otur lan daha lafım bitmedi” diye bağırıp beni koltuğa geri fırlattı. bende o an sinirden ona gidip saldırdım o da beni yeri atıp çiğnemeye üstümde tepinmeye başladı. dedemler halamlar amcamlar falan üstümden zor aldı. bu arada halam da annemlere “delirttiniz çocuğu” gibi bir laf söyledi. yaşadığımız onca şeyden sonra annemde tuttu bu lafa bozuldu. zaten yıllardır durup durup onlardan dert yanar.

    o hasta halimle o badireyide bir şekilde atlattım.


    Bir keresinde avmde kuzenlerimle bana burger kingden yemek ısmarlayacaktı. Kasada siparişlerimizi verdik, ben beklerken o oturmaya gitti. Hazır olunca beni çağırırsın dedi (nasıl bağıracaksam adama bin kişinin içinde) . neyse hazır oldu. ben ona bakınca anlayıp geldi. Ben iki yepsiyi alıp masaya giderken o da
    iki tepsi aldı sonra beceremeyip birindeki içecekleri düşürdü sonra bana bağırmaya başladı (düşünsenize avm deadını bağırarak size seslenen bir adam var) duymamazlıktan gelerek tepsileri masaya götürmeye devam ettim. Bu sefer iyice 8 oktavla ismimi çığlık attı. Rezil oldum. Gittim bir sürü laf saydı. Kolaları üstüne döktüğü için. Üstüne birde kasiyerle kavga etti. Neymiş tepsiye dengesiz koymuşlar. Bide adam parasını bu şekilde geri aldı. Gidip masaya oturduk. beni taklit etmeye başladı.(duymamazlıktan geldim ya yürümeye devam etmemi). Tanımadığımız bir şehrin bir forumuna daha rezil olduk. Birde halam bana sen alttan al o sinirli üstüne gitme falan diyordu.

    Bu arada tanımadığmıız şehirlere rezil olmaktan bahsetmişken. Çıktığımız bir ege-akdeniz turunda hem turkdaki değer insanlara hemde diğer tüm şehirlere rezil olmuştuk. Ayrı bir fayaskoydu. gene kan revan. binbir kavga. “keşke sensiz çıksaydık” “seni birilerin bırakcaktık” birde sözde ailecek tatile çıktık dışarıdan bakınca. oysa her şehirde daha çok rezil olduk.

    Ortaokul hayatımı mahveden insanlardan birinden bahsedeyim. Kuzenim. Annem olacak kadının yeğeni. Bu kız benim psikoljimi darma duman etti. üniversiteyi burda kazanıp yanımıza yerleşti. Her gün ne kadar iğrenç bir şehir olduğunu telkin etti. Hergün binbir şekilde bana hakaretler etti. Bana farklı aileme farklı oynadı. Ailemin yanında melek odada binbir sinsi laf. En sonunda dayanamadım bende ağzıma geleni saymaya başladım. O da bir okadar pis laflar saydı. En sonunda annem gelip “eeh ne biçim kouşuyorsun!” dedi kuzenime o da “sen sadece benim söylediklerimi duyuyorsun zaten” dedi. Sonra annem gelip benim saçlarımdan tutup yere savurdu. 50 tane tokat attı. Sonra kuzenime dönüp "bunumu yapmamı bekliyorsun” diye bağırdı. Kuzenim "ben sana dövmü dedim” dedi ağlayarak. sonra beni evden teyzeme paketlediler. 3 gün orada kaldım o sırada annem kendi odasını bana hazırladı. Babam salonda yatıyor zaten annemde benim yerime yatmaya başladı kuzenimle aynı odada. Bi iki yılda bu şekilde geçti.

    kardeşim olursa biraz dikkatleri dağılır beni biraz rahat bırakırlar sanmıştım ama aksine daha fazla üstüme gelmeye başladılar. ve ellerine bir koz daha geçti kardeşiyle anlaşamıyor diye ki öyle bir şey yok 3 yaşındaki çocukla ne anlaşıcam neymiş sevgi göstermiyormuşum göstericek sevgim mi var. Allah aşkına!

    12 yaşımdan beri hergün böyle. her en ufak hatamda yaptığım tüm “kötü şeyleri” sayıp sayıp duruyor. hiç tükenmeden. bıkamadan. ne kadar iğrenç bir insan olduğumu. söylediği şeyler ise
    -asosyal
    -doğru düzgün bir arkadaşı yok
    -bana 5 tane iyi arkadaşım diyebileceğin insan say
    -git bir dışarı çık
    -anormal
    -insan değil
    -hayvan
    -akrabalarıyla geçinemiyor
    -ne akraba nedir bilir ne arkadaş nedir bilir ne ana baba nedir bilir
    -odasında kokacak
    -umarım geberirsin
    -18ine gel g*tüne tekmeyi basıcam
    -sürekli bir vukuat
    -anlaşabildiği bir Allah’ın kulu yok

    saatlerce bu ve buna benzer milyonlarca şeyi annemle kurul kurup bana saydırırlardı. odama gitmeye çalıştığımda yakamdan tutup koltuğa geri savururdu. herkesle benim ne kadar berbat bir çocuk olduğumu söylerdi.
    hala da devam ediyor 5 yıldır.

    birisi beni yetiştirdiyse bu kişi onlar ben berbatsam onlar yüzünden. ben 2-6 yaşlarımdayken sürekli birbirleri ile kavga ediyorlardı. camlar iniyordu. bir gün aklımda kalan bir resim annemin kolu boydan boya kabuk tutmuştu babam tuvaletin camını koluna indirdiği için. teyzem sürekli bunları görmemem için gözlerimi kapardı. diğer odaya götürürdü.

    Beni problemli, ruh hastası, manyak vb. şekillerde nitelendirmelerinin nedeni yaşadığım şehirden nefret etmem ve ailemi sevmemem. ki bu yazdıklarımdan sonra ailemi sevsem anormal görünmez miydim?

    Bir başkası bu yaz tatili annemle birlikte annemin memleketine gitmişlerdi. sözde 2 hafta kalacaklardı. ama babam gerizekalası kompleks yapıp (saygısızlıkmı yapmışlar ne) 1 hafta sonra geri döndü. dönerkende kendine -bana iyilik yapmak için- çocukluk arkadaşımı getirdi (onlarda o şehirde yaşıyorlar). sanki ben istemişim gibi. sonra ben ilgilenmedim diye bana bir sürü hakaret etti. beni yemeğe çağırdılar. bende gelmiycem dedim. sonra hayvan gibi kapıyı açıp "neden gelmiyorsun! azıcık insan ol. herkes çabalıyor. azıcık sende çabalada düzel!” gibi laflar etti. sonra çocukluk arkadaşım gittikten sonra odama geldi. gene hayvan gibi kapıyı açıp hakaretler etmeye başladı. sonra ben odadan çıkmaya çalışırken beni tutup çamaşır iplerine itti. sonra yüzüme doğru çığlık atarak "yettin artık! yettin! elimden bir kaza çıkacak! insanlar bu şekilde katil oluyor!” diye bağırmaya başladı. ondan sonra 1 ay kendime gelemedim az daha kendimi yada onu bıçaklayacaktım.

    lisede herşey değişecekti. istanbula gidecektim yurtda yada teyzemde(3 yaşımdayken annemler kavga ederken gözlerimi kapayan teyzem) kalacaktım. güzel bir lise. yeni bir başlangıç. yeni bir şehir. yeni arkadaşlar. müziğe yöenelecektim. aşık olacaktım. yani sıradan bir liselinin yapması gerekenleri yapacaktım. fakat olana bakın izin vermediler. tercihlerimi annem yaptı ve evimize 15 dk uzaklıkta depo gibi bir okula yazdırıldım. ilk bu okulu kazandığımı duyduğumda hıçkırarak yarım saat ağlamıştım. nasıl olurdu. tuzağa düşürülmüştüm. annem tercihlere istanbuldaki okulu yazacaktı ve puanımla hayli hayli girecektim. ama yapmamıştı. şuan her gün lanet ettiğim bir okula gidiyorum. sınıf “arkadaşlarım” dediğim insanları duymamak için duvara bakarak kulaklarımı kapıyorum. bize “it” “öküz” “gerizekalı” diyen öğretmenlerden ders alıyorum. ve tek amacım psikolojik sağlığımı kaybetmeden ve intihar etmeden 18’ime girip kaçmak. ama olmuyor. hergün biraz daha koyuyor beklemek. sabretmek. ETRAFIMDAKİ HERKESİN HAYATIMI MAHVETTİĞİNİ BİLEREK NORMAL DAVRANMAYA ÇALIŞMAK. birde hergün annemin arkadaşlarından 3 saat nasihat dinliyorum kötü bir çocuk olduğum için.

    Bir insana yapılmıyacak şeyleri ve muameleyi ailem denilen insanlardan gördüm. Filmlerde gördüğünüz o işkence sahnelerinin hepsini farklı versiyonlarda yaşadım.

    psikolojimle lastik top gibi oynandı ve yazdıklarım bir ergenin hezeyanlarından fazlası değil mi?

    şimdi düşünüyorumda şu ana kadar güç bela gelmişim. yaşanbilecek en kötü şeyleri yaşamaşım. peki hayat benden bu aldıklarını nasıl ödeyecek. yada bu yaşadıklarımın bir bedeli var mı? Hayat bana gülmeye ne zaman başlayacak. yada dünyayı yönetsem bile yada mütiş zengin biri olsam genede bu yaşadıklarıma deymiş olacak mı…

    İlk ve orta okulda ses tonum ince olduğu için hakaretlere ve alaylara maruz kaldım.

    İlk okulla orta okulun ortasına kadar bir online oyuna merak sarmıştım. Biraz fazla kaçırdığım için babam modemin üstünde zıpladı. O günden beri evde interneti bir kesip bir geri bağlıyorlar. Tüm yaz sıkıntıdan patlamıştım.

    0-5 yaşları arası annemle babamı kavga ederken izlemekle geçti.
    ilkokul;
    -ilkokul öğretmenlerimden dayak yemekle geçti.
    -4. ve 5. sınıfla babamla annemin saatlerce beni azarlamasını dinlemekle geçti.
    ortaokul;
    -sistematik işkenceye maruz kaldım.
    -kuzenim olacak o yaratık.
    -sbs sınavlarının stresleri.
    -sbs de derece yapamadığım için yediğim dayaklar ve azarlar.
    -okuldaki hocaların manyaklıkları
    -sürekli beni küçük düşüren ve derslerime giren annem
    lise;
    -tüm hayal kırıklıkları
    -iğrenç sınıf arkadaşları
    -sınavlar
    -öss stresi
    -hala aynı aile
    -milletten gelen ailene karşı iyi ol öğütleri vs. vs.

    Bu arada eminim birileri psikolojik destek almaktan bahsedicek. Ben bir psikiyatrdan sözde terapi görüyorum. Ama hiçbir işe yaradığı yok 1 saat dert anlatmak için para ödüyoruz. Ama en azından bu psikiyatra babamın zoruyla gitmiyorum. Vakitnde anlaşamdığımız için bana şizofren damgası koyup zorla bulduğunu saçma sapan birine götürmüşlüğüde vardı. Millet o zaman birileriyle anlaşamadığnızda önce siz bi psikologla görüşmek yerine karşınızdaki kişiye sen ruh hastasısın diyip zorla psikoloğa götürün eğer bu kafadaysanız. (Hay allam ya)


    Tüm hayatım bunlarla doluydu. Ama 18’imden sonra hiçbirşeyin böyle hatta buna yakın bile olmaması için, o iki insanı (biyolojik ailem) ve o insanlar ile uzak yada yakından bir şekilde alaksı olan her insanı hayatımdan çıkarmak için, iyi bir hayat yaşamak için ELİMDEN GELEN HERŞEYİ YAPACAĞIM ve ORTAYA KOYAMAYACAĞIM VE GÖZE ALAMAYACAĞIM HİÇ BİR ŞEY YOK gerekirse 7 24 çalışıcam gerekirse kendimi paralıycam gerekirse vücudumu ortaya koyucam ve öyle yada böyle gerekenleri gerçekleştiricem.

    filmlere bakıyorum, bazı insanların hayat hikayelerine bakıyorum insanlar 12 15 yaşlarında evden kaçıyorlar milyoner oluyorlar sonra kendime kızıyorum. mesela leonardo dicaprio’nun bi filmi vardı Chase Me If You Can (bu arada filmlerde bahsetmişken biyolojik babam şu an geldiğim “halin” nedenini izlediğim “Satanist Filmleri”ne ve “Amerikan Kültürü”ne bağlıyor.) -bu yazıyı yazarkende manevi değerlerim kalmadığından bahsediyor- neyse Chase Me If You Can de Leonardo evden 17 yaşında kaçıp 19 yaşında falan milyoner oluyordu. Birde bu film gerçek hikaye üzerine çekilmiş.
    Bunları gördükçe dahada koyuyor 18 i beklemek.

    Arkadaşlar şimdiye kadar size tüm hayat hikayemi anlattım. şuandan itibaren istediğim şey yol göstermeniz ne yapmam gerektiği konusunda mesela;
    -yurtdışında tanık koruma programıyla yeni bir hayata başlamak
    -evden kaçıp bir yerde işe başlamak
    -illegal bir şekilde kaçak yolculuk
    -ailemi nasıl dava edebilirim veya başka bir şey.
    Nolur yardımcı olun. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Nasıl yapmam gerektiğini hiç bilmiyorum. Üniversiteymiş falan bunların hepsinden geçtim. Acilen buralardan kurtulmam gerekiyor. Herkesi hayatımdan çıkarıp yeni bir sayfa açmam gerekiyor. Lütfen yardımlarınızı esirgemeyin. Artık ayanacak ne kadar gücüm kaldığını bilmiyorum. Geleceğe dair umutlarım olmasa intihar ederdim. Tüm beklentim gelecekten. Tüm korkum gelecekte bugünleri anımsamaktan. Yardımlarınız için şimdiden teşekkürler.







  • ben niye etiketlendim olay nedir beyler
  • Hocam kötü oldum okurken, umarım bundan sonra istediğin gibi olur her şey
  • sabırlıymışsın okurken ben sinirlendim dostum
  • Madem öyle bi derdn var liseyi sağlık meslek üzerine oku yada iyi bi puanla liseyi bitirip bi an önce asker.Polis olmaya bak işini ne kadar çabuk kazanırsan ailenden o kadar çabuk kurtulursun
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Shifter06

    Madem öyle bi derdn var liseyi sağlık meslek üzerine oku yada iyi bi puanla liseyi bitirip bi an önce asker.Polis olmaya bak işini ne kadar çabuk kazanırsan ailenden o kadar çabuk kurtulursun
    valla kardeş. çok üzüldüm şu yazdıklarından. eğitim cehaleti alır, eşşeklik baki kalır lafı babana tam uymuş. adresini yaz pm den. gelip o babanın kafasını kırayım. insan evladına böyle davranır mı?
  • Allah belalarını versin artık ne diyeyim. Okudukça burdan sinirlendim. Gerçekten bu Türkiye vatandaşının hali içler acısı. Cahillik aptallık kırmış geçirmiş milleti. Kızmayın ama durum bu. Bu ülke bu tip insanlardan kurtulmadıkça gençlerin önü böyle böyle kapanıp gidecek. Hocam o bir iki olayın konusunu hatırlıyorum sanırım daha önce görmüştüm. Şuan kaç yaşındasın bilmiyorum ama halin baya kötüymüş. Baban ne kadar okumuş bi insan olsada cahilin teki. Büyük ihtimal arkadaş çevresinde evde olduğundan daha rahattır. Benim durum bundan iyi şükür ama bilirim o edilen lafları. Yapılabilicek birşey yok gibi görünüyor. Ben burdan şöyle yap böyle yap desemde senin gelecek planlaması yapma hakkın elinden alınmış. Sana şunu söyleyeyim; gücün kuvvetin tam oturduğu birgün babana güzel bi dayak çek. Çok ciddiyim. Karşılık veremeyecek hale getir. Herşeyin intikamını al ondan. Ama dikkat et ölmesin. Çok ciddiyim bu yazdığımda.




  • Biz de kendi derdimize dert diyoruz. Adamlar neler çekiyor. İyi sabretmişsin cidden. Üzüldüm senin adına. Ama öldürmeyen acı güçlendirir derler. Ailenden kurtulduğunda daha güçlü olacaksın biran önce kurtulmaya bak. Hangi il bu arada
  • quote:

    Orijinalden alıntı: multicaglar

    Biz de kendi derdimize dert diyoruz. Adamlar neler çekiyor. İyi sabretmişsin cidden. Üzüldüm senin adına. Ama öldürmeyen acı güçlendirir derler. Ailenden kurtulduğunda daha güçlü olacaksın biran önce kurtulmaya bak. Hangi il bu arada
    A.S.L.A.N ,
    teşekkürler. umarım.

    Uchiha Shisui ,
    teşekkürler.

    Shifter06 ,
    anadolu lisesinde okuyorum.

    statükocu ,
    sağol duyarlılığın için.

    Blackkan ,
    öncelikle ilk seferden beri yaptığın yorumlar için çok teşekkürler. malesef haklısın ülkede sağlıklı düşünebilen insan sayısı çok az. 17'imin dolmasına 5 ay kaldı. "gelecek planlaman elinden alındı" kısmına kesinlikle katılmıyorum. belki evet; üniversite, sağlıklı bir öğrencilik vb. şeyleri elimden almış olabilirler ama hayatımı rayına oturttuktan sonra kaybettiğim herşeyi geri alabilirim. istersem belki 30umdan sonra okurum. sadece hayatımı rayına oturtana kadar gerekecek süreçte çok temkinli davranmalıyım. kendimden başka güvenebileceğim hiç kimse yok. ama dediğim gibi elimden geleni yapacağım.

    multicaglar ,
    teşekkürler. söylediğin söz "öldürmeyen acı güçlendirir" yaşam felsefem haline geldi zaten. haklısın. yaşadığım ili paylaşmak istemiyorum deşifre olmaktan dolayı.




  • İli sormamın nedeni sana destek olmak. Düşündüğünden çok fazla destek olabilirim. Bu süreci tek başına atlatmak zorunda değilsin vesselam.
  • aile fertlerinin ruhsal sıkıntısı var suçu başkasına atarak rahatlıyorlar , cahillik böyle bir şey
  • Tek bir soru. Nerelisin ? (Bu hareketleri cidden anadoluda yapılıyor olamaz )

    Büyük geçmiş olsun bu arada allah sabır versin.

    Edit; hepsini okudum. Benim babamda bana hep gerzek derdi. Neyse unutalım bunları. Senin yapacsğın en iyi hareket küçük yatılı bir iş bulup liseyi bırakman olıcaktır. Ben gelecek göremiyorum sınıfta kalırsın böyle daha çok canın yanar. Ayrıca kaçtığında peşine düşeceklerdir. O yüzden atla trene tabi önce internetten sana iş veren birini bulmalısın. Sonra işini doğru yaptıkça extra maaş alıp para biriktirip bir ucuz eve yerleşeceksin. Açık liseye yazıpacaksın açıktan bitirdinmi üniyi kesinlikle burslu ve yatılı valmalısın hatta üni sana para vermeli. Ancak böyle hayatın güzel olur ve girer.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Guest-BD3F66DE5 -- 11 Kasım 2014; 7:11:50 >




  • dayanadim yarida biraktim.
    boyle.anne baba mi olur.
    size onerim.deli taklidi yapin.
    ustunuze mi geliyorlar çekin bicagi saplarim lan diye bagirin, ortaligi yikin.
    birdaha bana el kaldirirsaniz gece siz uyurken kitir kitir keserim.lan falan diye tehditler savurun.
    oturdugum yerde kan beynime sicradi.
    bide profesor olacak,
    odaniza kamera yerlestirin gizlice , o adamin yaptiklarini videoya cekin ve bir sekilde fakültesinde herkesin izlemesine vesile olun.
    elinizden gelen her pisligi yapin.
    cunku boyle anne baba olmaz

    Ben olsam bu dediklerimi yapardim.Hatta cok daha fazlasini yapardim.
    Suan buraya cidden yazamayacagim sekilde konusurdum onlarla.
    oyle ya da boyle dovuyorlar zaten.
    butun sulalesini elden gecirir lafla, alirim elime bicagi , ana avrat soeye devam ederim.
    Lan vallahi billahi ne kadar sinirlendim anlatamam



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Ryan Oreily -- 11 Kasım 2014; 7:01:58 >




  • tahsilin sosyal yaşam ile zerre alakası yok. kimse okul bitirdi diye adam olmaz, okul bitirmek için de adam olmak gerekmez.

    hatta tarihteki meşhur buluşları yapmış kişiler de genelde asosyal dirler. aşağılamak için söylemiyorum yani bir insan hem düzgün biri olup hem de asosyal olabilir ama şu var ki, bugün kullandığımız teknolojilerin ve bilimin çoğunu asosyal ve ömrünü karanlık laboratuvarlarda geçirmiş kişilere asosyallere borçluyuz.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: 01001101

    tahsilin sosyal yaşam ile zerre alakası yok. kimse okul bitirdi diye adam olmaz, okul bitirmek için de adam olmak gerekmez.

    hatta tarihteki meşhur buluşları yapmış kişiler de genelde asosyal dirler. aşağılamak için söylemiyorum yani bir insan hem düzgün biri olup hem de asosyal olabilir ama şu var ki, bugün kullandığımız teknolojilerin ve bilimin çoğunu asosyal ve ömrünü karanlık laboratuvarlarda geçirmiş kişilere asosyallere borçluyuz.
    go_can; haklısın. ama şu andan itibaren artık benim psikolojik problemlerimde hatsafhada. ama en azından kabul ediyorum ve düzeltmek için elimden geleni yapacağım.

    ÇikolatayıBenYedim; açıkcası yazdıkların hakkında; hayatın o kadar kolay işlediğini zannetmiyorum.

    Ryan Oreily; emin olun söylediğiniz şeylerin bir çoğu yaşandı :L bıçaklar havalarda uçuştu. söylediğiniz bir çok şey söylendi "sizi keserim" vb. ama dünya en deli insanı bile bu ikisiyle boy ölçüşemez ne kadar ileri gidersen git dozu arttırırlar. rezilliğin alasını yaparlar. o video çekme işleri falanda, ben bu aileyi dışarıya karşı rezil olmaktan korumaya çalışıyorum yoksa kendilerinin videodan falan utanacağı yok tutup sokakta çığlık atan, insanların yanında evdeymiş gibi kavga eden insanlardan bahsediyoruz. hatta misafir olduğunda daha da manyaklaşıyor "annem" mesela; "misafirler var diye sana bir şey yapamayacağımı mı zannediyorsun bakın sizden güç alıyor (misafirlere ithafen). ayrıca küfürle bir yere varılamıyor.

    01001101; haklısın. ama alakayı kuramadım.

    Arkadaşlar sizden son paragrafta istediğim şeyi yineleyiorum, bana yurt dışına (u.s.a) kaçma konusunda yardım edebilecek fikirlere ve tecrübelere ihtiyacım var. insanlar gemilerden atladığını falan yazıyor bunun gibi. yada vize alıp gittikten sonra nasıl kalabilirim. nasıl gc alabilirim. lütfen bu konuda yardımlarınızı esirgemeyin.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: bobsantino

    Hocam hepsini okudum.


    Bence okulu bırak.Uzaklara git. Çantanı hazırla konserve filan doldur. bitane çadır al mutlaka. bitanede tulum. yürüyerek git bazen otostop çek yolculuk yaparken çalışacak işler bulursun. sana önerim köylere filan git kalıcak yer de bulursun çalışacak işte.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: çokta nicimdeydi

    Hocam hepsini okudum.


    Bence okulu bırak.Uzaklara git. Çantanı hazırla konserve filan doldur. bitane çadır al mutlaka. bitanede tulum. yürüyerek git bazen otostop çek yolculuk yaparken çalışacak işler bulursun. sana önerim köylere filan git kalıcak yer de bulursun çalışacak işte.

    Alıntıları Göster
    Okumayın üniversitede hocasından nefret eden asosyal
  • quote:

    Orijinalden alıntı: ThugFamily

    Okumayın üniversitede hocasından nefret eden asosyal

    Alıntıları Göster
    evden kaç kalıp ne yapçaksın yurt dışına gidebiliyosan git
  • quote:

    Orijinalden alıntı: tunçgürsoy

    evden kaç kalıp ne yapçaksın yurt dışına gidebiliyosan git

    Alıntıları Göster
    çokta nicimdeydi, daha profesyonel planlara ihtiyacım var.

    ThugFamily, kardeş hayat sana güzel be.

    tunçgürsoy, baştan beri yardım istediğim konu zaten yurtdışına gidebilmek üzerine.
    • 
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz. DH’ye girerek kullanım izni vermiş sayılırsınız.
Anladım Veri Politikamız