Sanırım intihar edeceğim

Bu hayat böyle gitmiyor dostlar. Ne bir arkadaşım oldu bugüne kadar ne de konuştuğum bir karşı cinsten biri. Tamam sorun bende kabul ediyorum ama boyumun kısa olması, değiştirebileceğim bir özelliğim değil (1.73). Kilom da boyuma göre ideal 73. Ailemle yaşıyorum. Herhangi bir gelirim yok. Aileye tamamen yüküm. Bir kız kardeşim de var liseye gidiyor. Onunla annemin arasında geçen sevgili muhabbetlerini duyunca kafayı yiyecek gibi hissediyorum kendimi, dişlerimi sıkıyorım istemsizce bu muhabbetleri dinlerken. Her hafta bir sevgili değiştiriyor kız kardeşim. Bu işler bu kadar kolaysa ben neden yapamadm, benim neden hiç olmadı ve hala olmuyor diye düşünüyorum kendi kendime. Tipsiz olduğum için büyük ihtimalle, başka bir açıklaması yok bunun. Çok uğraştım, çok çabaladım ama olmadı. Bu akşam bu annemle kardeşim arasında geçen sevgili muhabbetlerini duymam bardağı taşıran son damla oldu. Kesinlikle kıskanmıyorum kardeşimin sevgili muhabbetlerini. Sadece kendime acıyorum. Ama artık benim böylr bir hayata katlanacak ve mecalim kaldı ne de bir inancım. Bilmiyorum az önce de annemden gizli bir şekilde ağladım ağzımı kapayarak, kafamı evin duvarlarına vurup parçalamak istedim.Bilmiyorum acayip kötü hisler var içimde. Instagram'da bir kızla konuşuyordum bir keresinde. 16-17 yaşlarında bir kızdı. 2 hafta falan konuşmuştuk. İnanır mısınız bana o dönem "yaşama sevinci" gelmişti. İçimde tarif edemediğim bir mutluluk vardı. O kadar çok çok mutlu hissediyordum ki kelimelerle anlatamam herhalde. İki kolunuzu da yanlara doğru açın ve gittiği yere kadar götürün. İşte o kadar mutlu hissediyordum o dönem. O kadar mutlu hissettim ki gittim iş aradım kendime o mutluluğun vermiş olduğu özgüvenle ve hayatında hiç çalışmamış, çalışmayı da asla düşünmeyen ben 5 yıldızlı bir otelin restoranında garson olarak işe başlamışım. Asabi, kızgın, huysuz olan ben melek gibi bir insana dönüşmüştüm o kızla instadan konuştuğum dönem. Farklı bir insana dönüşmüştüm bildiğin. Hiçbir şey beni sinirlendiremiyordu, sinirlenme özelliğimi kaybetmiştim o dönem. Ondan sonra o kız beni engelledi va bir şeyler oldu asla buluşamadık uzun hikaye. Şu anda içimde hiç ama hiçbir yaşama isteği yok. İstemiyorum yaşamayı eğer bu şekil devam edecekse hayatım istemiyorum. Kafayı çoktan yedim de çaktırmıyorum siz bakmayın böyle düzgün düzgün derdimi anlattığıma. İçimde patlamaya hazır bir volkan var gibi hissediyorum. Ama şunu net söyleyeyim, eğer bir gün kafama dank edip bu diyarlardan gitme kararı alırsam tek başıma gitmeyeceğime yemin ederim çünkü bana hiçkimse sevgisini vermedi bu dünyada, bu yüzden de bu dünyadaki misafirliklerini birazcık erken tamamlamayı hak ettiler. Beni sürekli dışladılar, aşağıladılar ve dalga geçtiler.(onlar kendilerini biliyor) Gerçeklerden kaçamayız. Tamam beni dışladınız, yanınızda görmek istemediniz, dalga geçtiniz ama bütün bu bana yaptıklarınızı size ödeteceğim.

inşallah dediğin gibi olur hocam, inşallah.

Kesinlikle daha iyi olacak dostum, cevremizdeki kotu seylere odaklanirsak hayatimiz kotu seylerden ibaret oluyor, bu bir tercih. Diyeceksin ki param yok, kiz arkadasim yok, insanlar kotu ve bu tarz diger olumsuz dusunce ve sartlar.Oncrlikle bu tarz seylerin hicbiri oyle dunyanin sonu gibi dusuncelere girmeye neden olacak seyler degil. Hepsi gelip gecici bu gun olmazsa yarin olur ya da bu gun varsa yarin olmaya bilir. Bu durumun tam terside olsa, su an eksik gordugun herseyede sahip olsan, sen olumsuzlugu sectigin zaman degisen bir sey olmayacak. Soyle dusunmeni tavsiye ederim evet sinir oldugun seyler var ama surekli bunlara odaklanmak sana ne kazandiriyor? Hicbirsey kazandirmiyor. Hatta kendine eziyet ediyorsun. Belki seni 1 uzecekse surekli bunlari dusunerek bunu 100 ile carpiyorsun. Dedigim gibi bu bir secim, bunu kendinde yapabilrsin olmuyorsa yardimda alabilirsin. Unutma aglamayi secersen hep yanliz aglarsin, gulmeyi secersen butun dunya seninle guler.

kanki yazdığını okumadım ama intaar kötü etme

"Boyumun kısa olması, değiştirebileceğim bir özelliğim değil (1.73)."

Ben 1.71'im ben napayım hocam? Ayağıma taş bağlayıp denize mi atliyim

arkadaşın olmamasıyla tipinin ne alakası var, sosyal becerilerim sıfır demeyip olayı tipe bağlamak kolaycılık. büyük ihtimalle yakışıklı da olsan insanların takılmak isteyeceği eğlenceli bir insan değilsin, komplekslerin seni böyle biri olmaktan alıkoyacak zaten naparsan yap

intihar bir çözüm değil bir kaçıştır.ve sorunu çözmeyecek yenilerini ekleyecektir.bana göre öğrenilmiş çaresizliğin bir sonucu intihar.ayrıca diğer insanlara verdiğin önemin yarısını kendine versen düşüncelerin değişir. biraz bencil ol.

bu kolay olabilecek bi değişim değil. öncelikle anne-baban dahil kendini herkesten öncelikli görmelisin.tabi bunu abartıp narsistliğe kadar ilerletme. insan kas ve düşünceden meydana gelir. spor yapmak sana manasız şekilde neşe verecektir. pandemi dönemindeyiz 2 adet ayarlı 20 kg dambıl alsan evde günlük 30 dakika egzersiz yapabilirsin. imkanın olursa spor salonuna gidip rahat rahat da yapabilirsin. diğer yandan düşüncelerini de geliştirmen gerkeli.bunun için kitap okumalısın. beyni en çok çalıştıran aktivite okumak. oturup sezonlarca dizi izlemenin manası yok. bilimsel kitaplara nazaran kurgu roman vb okuyanların düşünce gelişimleri daha fazla oluyor. önerim sebahattin ali ile başlaman. her tarz müziğe bi şans ver ve dinle.pop müzik dinlemesi kolay olandır ve neşelendirir. metal müzik ve klasik müzik türleir seni bambaşka yerlere götürecektir.

istersen ilaç desteği alabilirsin.bu sana yardımcı olacaktır.geçen gün düşündüm, elinde video çeken bi aleit olan herkres kendisini önemli bişey zannediyor, canlı yayınlar açıyor ediyor.bense kendimi göstermekten çekiniyorum. yakında bende kamera karşısına geçip youtubeye atıcam.bu his içimden geldi.bi para hesabı vb yapmadım,zaten youtubeye para için video atmıyorum.

yalnızım vb gibi duygularla kendini daha da gömme. inan insanların çoğu gereksiz.sana katacakları bişey yok.ben ergenkene yanızdım,okul arkadaşlarımla sadece okulda fiziksel olarak bulunurdum.ama kendi başışma neşem yerindeydi.uğraşlarım vardı.herkes "yalnızsın bu kötü" oalrak bakınca ve buna karşı çıkacak enerjinin olmayınca teperaklak dibe vuruyor insan.unutma neşe de huzur da korku da karamsarlık da senin beyninde gerçekleşir.ben uydu anteni ile uzaydaki uyduları kovalarken aldığım hazzı bi başkası dağda kamp yaparak bir diğer bel altı muhabbetler yaparak alıyor.ama az kişi , kişinin eğlendiği şeyi yaparak neşeli olduğunu vurguluyor.hayatı sadece ilkel hazlar sananlar seni kendileri ile birlikte dibe çekecektir.

insanlar niye böyle diyor ediyor diye kendini yorma.ben bi ara çok ilgilendim sosyoloji ve psikoloji ile ama değişen bişey yok. bi ergenin kendisini ilk kız-erkek sanması gibi aynı şeyler tekrar ediyor.

bu bahsettiklerimin etkisi öğrendiğin zaman oalcak. direkt şunu yap dediğimde sadece gösteriş oluyor.özgüven ilkeldir ve bunu en basit spor yaparak hiçe yoka halter kaldırıp sağlayabilirsin.bi süre sonra kendinden emin olmaya başlayacaksın.bunun yanında entellektüel olarak da kendini geliştirip sadece kas yığını olmaktan öteye geçeceksin.istersen skype vb felan konuşabiliriz.daha detaya gireriz.sana kndimi anlatsam bi yol gösterir aslında.

Çok saçma bir konu boyum kısa yazmış 1.73 yazmış.

Ee bende 175 boyundayım ama sayısını bilmediğim kadar kız arkadaşım bir o kadar arkadaş ortamım oldu boyunla ne alakası var bu işin :)

İnsan oyun oynarken biel arkadaş ediniyor farkına varmadan. Şu an benim aile gibi bildiğim bir discord sunucum var mesela bu güne kadar oyun oynadığım insanlardan oluşan neredeyse 50 kişilik bir gurup hiç bir şey olmasa bile böyle arkadaşı olur insanın.

Tabi insan olmak lazım önce saçma sapan davranmamak çıkarcı olmamak adam olmak lazım. Boy filan değilde bu saydıklarım önemli.

Bu arada söylemeden edemeyeceğim kız arkadaş meselesi bok gibi bir mesele. Bir sürü derdi yanında getiriyor kızlar. Yok kıskançlığı yok gevşekliği yok kendni uyanık sanıp arkandan iş çevireni.. Kız arkadaşın olsa hayatın daha bir bok olur bence hiç bulaşma çekilir dert değiller..

Ben bunca yıllık hayatımda şunu anladım ki bir erkeğin hayatı kadın yokken daha rahat ve daha mutlu.

Hocam bir bakabilir misiniz ?