Üniversite öğrencisiyim, iş bulamıyorum. Sefil vaziyetteyim. Lütfen akıl verin

Merhaba değerli arkadaşlar, bu konunun uygun olduğu alt başlık burası mıdır bilmiyorum ama dertlerimi sizinle paylaşmak istiyorum.

Ben 22 yaşındayım. İzmirde Mühendislik fakültesinde okuyorum. Sağlık sorunlarım ve ailevi sorunlarım sebebiyle okula 3 sene geç başladım. İnanın yaşamak ile ölmek arasında ince bir çizgide yürüyorum. 22 senelik hayatımda ne dostum, kankam diyebileceğim yakın bir arkadaşım oldu, ne de bir kızla doğru düzgün birlikteliğim oldu.

Mutsuz bir aile ev ortamında yaşıyorum. Annemin ruhsal sorunları mevcut. Anneme göre; babam güya evdeki eşyalara zarar verdiğine dair saçma bir sanrıya sahip. Kadının Psikiyatriye görünmesi lazım ama durumunu inkar ediyor.

Babam da 70 yaşın üstünde. Aşırı pinti bir adam. Borsada bir hisseyi alıp ertesi gün binlerce lira zararına satar ama 5-10 liralık bir eşya için insanları rencide eder. Bir ablam var, o da bizimle iletişimi kesti, üç senedir kendisinden haber alamıyoruz.

Babamla ilişkilerim ve sevgi bağlarım, anneme göre daha kuvvetli.

Bir insanın gelip ailesini burada yermesi, özel hayatını ifşa etmesi çok çirkin bir durum ama inanın bunları konuşabileceğim bir yakın arkadaşım bile yok. Dertlerimi içime ata ata sokakta kendi kendime konuşur hale geldim.

Benim zeka ve bilinç olarak bir eksikliğim yok hatta konuştuğum insanlar benim çok aklı başında, nüktedan biri olduğumu söylerler. Ve 1.87 boyunda adeleli bir vücuda sahibim. Tipim ortalamanın üstünde hatta yakışıklı sayılırım ama insanlarla konuşmaktan sosyalleşmekten kaçınıyorum. Bu şekilde bir sosyal anksiyetem mevcut.

Ayrıca 2020 yılında fitness yaparken kafamı demir düzeneğe vurmuştum. Kafamda bir çeşit gerilim tipi baş ağrısı meydana geldi. Ben epilepsi hastası değilim ama baş ağrılarım için epilepsi ilacı kullanıyorum. Kafamda araknoid kist var, ben bu ağrıların kist kaynaklı olduğunu düşünüyorum ve bu kisti ameliyatla aldırmak isitiyorum. 2 Beyin cerrahıyla konuştum: 'bunu aldırmaya gerek yok, riskli, felç kalabilirsin' demişlerdi. Hayatımda yaşadığım zorluklar yetmiyormuş gibi birde böyle bir sorunum var anasını satayım.

Çoğu zaman cebimde para olmuyor, zaten anormal bir aileye sahibim. 10 gün önce KYK yurduna başvurup bu aile evinden uzaklaşmak istedim ancak onda da başvurabileceğin yurtlar okuduğum üniversiteye çok uzaktı. Bu durumda her sabah 5'de uyanmam gerecekti. Bunun için vazgeçtim.

Annemden zaten para almıyorum, babam da üç kuruş harçlık verip adeta kölesi gibi davranıyor. Gece 11'den sonra dışarı çıkarken bile bir tomar laf ediyorlar.

Şu yaşımda hala babasının verdiği üç kuruş paraya muhtaç yaşayıp bu manyakların her dediklerini yapmak zorunda kalmak çok zoruma gidiyor.

Bu yaşadığım sıkıntılardan kurtulmak için; para kazanmam lazım.

Cebimde para olduktan sonra arkadaş çevrem de büyür, kız arkadaş da edinirim. Ailemin baskısından kurtulup daha serbest davranabilirim ancak üniversite öğrencisi olduğum için iş bulamıyorum!

Yazın başından beri iş arıyorum. Bütün yazımı sahibinden, kariyet.net, indeed gibi sitelerde dolaşarak geçirdim. 100'e yakın yerle iş görüşmesine gittim. "Kardeşim kusura bakma, bize yaz-kış çalışacak eleman lazım. Üniversite öğrencisi almıyoruz." diyerek reddettiler. Hepsinin verdiği cevap bu oldu.

Bir birey olarak özgürlüğümü elde etmek için bir şekilde bir şeyler yapıp para kazanmam lazım. Ancak hiç kimse üniversite öğrencisine iş vermiyor. Doğum günümde hasbel kadar yeni model pahalı bir iphone almışlardı. Para biriktirmek adına onu ikinci el olarak satıp daha düşük model bir telefon almayı bile düşünüyorum, inanır mısınız?

Okulumu bırakıp asgari ücretle günde 10 saat kölelik de yapamam. Bir üniversite diploması şart.

Ayrıca okul demişken, mühendislik alanında da akademik olarak da çok geride kaldım. İngilizcemi profesyonelleştirip, Autocad, excel, proteus felan öğrenmem lazım ama bütün gün hayvan gibi evde boş boş yatıyorum. Voltaj yükseltici devre çiz deseler onu bile çizemem.

Hayatımdaki zorluklar bu şekilde. Hiç bir insani zevkim yok, adeta bir köpek gibi hayat sürüyorum.

Bu durumda benim ne yapmamı tavsiye edersiniz? Faydalı bir fikir bile hayatımı değiştirebilir? Şimdiden teşekkürler herkese.

Excel ve proteus'da öğrenilecek bir şey yok ki. Devre tasarımı bilmen lazım. Ayrıca piyasada proteus kullanılmıyor.

Babana 72 yaşında desek. Sen doğduğunda 50 yaşındaymış. İyi ki doğmuşsun orası ayrı ama 50 yaşında biri baba olmalı mı acaba? 

İş bulamıyorum işte. Sınıfımdaki pek çok kişi bu yaz girdi stajını yaptı,mühebdislik alanında tecrübe kazandı. Ben daha bir lehim yapmasını bile beceremem. Bir sonraki senenin yazında mecbur staj yapmam gerekecek. Staj yapacak yer bulabilecek miyim? Onu da bilmiyorum zira Kendi adıma Referans, torpil gösterebileceğim birisi de yok.

Bunları düşündükçe kafamı duvarlara vurasım geliyor ya.

Babam 69 yaşında, ben doğduğumda kendisi 47 yaşındaymış. Hatta ilkokuldayken “bu adam senin deden mi?” diye alay ederlerdi. Tabi bu kadar geç yaşta çocuk sahibi olmaları doğru değil ancak bu konuda bir şikayetim yok. Neticesinde hiç anasının babasının yüzünü dahi görmemiş doğduğundan beri yetimhanelerde kalan insanlar var. Bu insanlarla kıyaslayınca kendimi bir nebze şanslı buluyorum.

Kütüphanelere gidiyorum zaten.

Ben birde TEOG puanım iyi olmasına rağmen kolej-temel lise karışımı özel bir okulda okudum. Okuduğum özel okul da benim akademik bilgimi yerlere çekti. Keşke hiç okulla felan uğraşmayıp 16-17 yaşındayken bir şantiyeye, oto tamircisine çırak olarak girseydim. Şuan kendime ait bir evim bir arabam olurdu anasını satayım.

Oto tamirciler, devlet memurlarından avukatlardan mühendislerden felan daha çok kazanıyor ama kalk bunu o örümcek beyinli ailene anlat işte.

türkiyedeki aile yapısı %90 böyle ve utanmadan evlenmek ve yuva kurmak için gençlere baskı yaparlar

Üniversiteyi durdur gerekirse ayrıl. İş odaklı plan yap harekete geç. Önceliğin evden ayrılmak olsun. Bunun içinde para lazım.

Öğrenciyken bunu yapamazsın. Yaşadığın ana göre plan yap. Geleceği işin içine sokma yoksa patinaj çekersin yada çok uzun zamana yayarsın sorunu.

Önceliklerini belirle. Bunu yaparken kimden yardım aldına. Kimin lafını dinlicene dikkat et. Türkler astla ben bilmem anlamam demez. Ağzı varsa konuşur. Ayrıca yanlız kalamzlar korkarlar birey olamadıkları için.

Sen tek başına hareket edemiceksin bu kesin. Feraset olan bi dost edin büyük küçük, kadın erkek farketmez. Onunda fikirlerini al.

Dövletin verdiği hiçbir psokolojik destek bi boka yaramaz sadece paran varsa özel hizmetlere gitmen işe yarar oda sende yok. İlaç yazdırmak için gidebilirsin pskiyatriye. Bu konularda destek sadece zenginlere yani. Hep olduğu gibi.

O yüzden evdeki ortam toksik acilen olmazsa olmaz evden çıkman lazım. Diğer çözümler sana gelmez.

Okulumu dondurup tam zamanlı bir işe girsem, ailem olacak gerizekalı insanlar şuan ikamet ettiğim aile evinde barınmama izin vermezler. Kiraya çıksam; Cumhuriyet mahallesinde 1+1 zemin kat barakadan bozma eve 10.000 lira kira istiyorlar. Verecekleri maaş 17.000 lira para, onun üçte ikisinden fazlasını kiraya vermiş olacağım. Bu durumda para biriktirme şansım olmaz, okulumu da bitiremem.

Dijital ortamda proje, oyun, uygulama felan geliştirip para kazanan insanlar var ama inanın şu son 4 senede o kadar ağır olaylar yaşadım ki, onunla uğraşacak enerjim yok. Okul derslerini bile sidik zoruyla anca çalışabiliyorum.

Yalnız yaşadığım kendime ait bir evim olsa bütün sorunlrım çözülecek ama yok işte anasını satayım! Şu yaşında bu sefil insanların verdiği 3 kuruş paraya bağımlı yaşayıp onlar ne derse yapmak zorunda olmak çok zoruma gidiyor.

Adeta bir bataklığa saplanmış durundayım. Çırpındıkça daha çok dibe batıyorum.

Konuşmam yavaş ve çirkin, hatta biraz kekemelik var. Oyuncu olma şansım sıfır. Anca giyim ajanslarında felan foto model olurum o da olur mu meçhul.

ağlayıp sızlamana gerek yok bulunduğun yerde kiralar yüksekmiş türkiyenin kirası düşük yerlerine gidiyorsun örneğin trabzon 3 artı 1ler 5 bin tl. sonra 25 bin tlye herhangi bir işe başlıyorsun. daha fazla para istersen kıbrısta kat görevlisi olabilirsin 40-50 bin tl alırsın. yada folkrift ehliyeti alabilirsin türkiyede 30-40 bin tlye iş bulursun

türkiyede para turizm ve inşaatta bu 2 sektörden birinde vasıfsız çalışırsan parayı bulursun onun dışında üniversite okuyup okumaman kimsenin umrunda değil en fazla bimde 1 yılda müdür olmana yarar ondada asgari ücretin bi tık üstünü verirler

Zaten sağlık sorunlarım ve aile sorunlarım sebebiyle mezuna kalıp 3 sene geç başladım okula, benden 3-4 yaş küçük çocuklarla aynı sınıfta okuyorum şuan. Okulumu dondursam bir daha üniye geri dönme şansım olmayabilir. Bir üni diploması da lazım. Ben ölene kadar asgari ücretle kölelik yapmak istemiyorum.

Yaşıtlarıma bakıyorum, arabası olan var, evi olan var, evlenip çocuk sahibi olan bile var.

Birde kendi halime bakıyorum, bir sokak köpeğinden farkım yok. Ya ben böyle hayatın anasını

Doru teşhis.