beklenmedik mezun senesi? özgüven problemleri? sosyofobi? yardım.

11'in sömestirinden bu yana yaklaşık 1,5 yıl çok çalıştım. yeri geldi geç yattım, yeri geldi erken kalktım. denemelerde netlerim hep iyiydi, tyt 105 ayt 72 net kadar gördüğüm oldu (ayt'm genel olarak iyi değildi bu arada, 72 zirvemdi sanırım) ancak sınav anım berbat geçti. bunun çok fazla sebebi var ancak en büyük sebepler özgüvensizlik, sınav öncesi karamsarlık, başarısızlık hissi gibi psikolojik faktörler ve geçmişe dönük uzun vadede doğru çalışmayı bilmemekti diye düşünüyorum. aralık ayına kadar bomboş çalışıyordum. sonra edebiyat yetişecek mi stresine girdim havadan nem kapar gibi, tarihi nasıl yapıcaz ula diye düşündüm. koca edebiyatı soru görmeden bitirdim, ayt matematik özelinde yt'den yüzlerce, belki binlerce soru çözümü izlemişimdir ama kaç kere soru bankası kitabı açmışımdır bilmiyorum. faydası illa ki oluyordu. x denemesinde y denemesinde iyi net yaparak kendimi avutuyor-muştum mesela. ha bunları yaparken yine sabah 6'da kalkıyordum. ama dediğim gibi, doğru çalışmak gerçekten önemli. yoksa eşek de çalışıyor.

size abartı gelebilir ama şubattan beri ilk kez bugün sınava gitmek için dışarı çıktım. o şubattan önce de ne zaman çıkmışımdır bilmiyorum, bir kasım aklımda. o da kimlik yenileme muhabbeti için işte. bu kafada, bu ruhta, bu psikolojide neyi kazancaksın yani sabaha kadar kazansan ne olcak. pandemiden önce yine 2-3 arkadaşla paslaşır iki pes atıp yemek yiyip dağılırdık, pandemiden beri bakkala bile gitmiyorum. iş tamamen psikolojik diyenleri aynen diye geçiştiriyordum, şimdi anladım ki iş gerçekten kafada bitiyor. benim tyt net ortalamam 95-97 falandı, tyt ortalaması 70 olan arkadaşımla aynı netleri yaptık. her neyse, karar almak için erken ancak istediğim üniversite muhtemelen gelmeyecek.

ailem genel olarak baskıcı bir aile değil, mezuna kalma kararımı asla terslemediler aksine desteklediler. beni rahata alıştırırken, üç ay evden çıkmamış olmamı benim kafamda normalize edip, bunu ancak sınavdan sonra "aga biz n'apmışız ya?" diye sorgulamayı akıl ettirirken bu sadece benim başarısızlığım olmaktan çıkmıştı belki de? bilemiyorum. bu ayrıntıları veriyorum çünkü verebiliyorum, anonim bir platformda içimi rahat dökebiliyorum. özgüven kurtarıyor. solda ismim gözükse vermem yani. bir diğeri de, bana yardımcı olmak isteyen dostlar belki bunlara göre tavsiyeler verebilir.

buradan size sorum şu, sizce bu noktadan mezuna kalırsam seneye istediğim şekilde bir sınav geçirme ihtimalim nedir? sene içerisinde neler yapıp neler yapmamamı önerirsiniz, tabiri caizse akıl sağlığımı nasıl kaybetmeden yaşayabilirim? ne zaman başlayayım? konuları nereden almalıyım? misal geometri eksiğimin farkındayım, tyt matematiğim çok eksik değil ancak ikisini de sıfırdan başlatmalı mıyım? yine ea olarak devam edeceğim, hedefim yine muhtemelen ilk 3 bin olacak. şunu eksik yazmışsın deyin yazayım, ama bir öneri bir taktik bir ipucu bir şeyler verin. insanlarla iletişime geçebilmek istiyorum. aklımda odamı değiştirmek var mesela. aynı odadan da aynı surattan da aynı hayattan da aynı ikilemlerden de bıktım. özellikle bu durumu yaşayanlardan ya da mezun senesi yaşamış/geçirmiş insanlardan tavsiyeler bekliyorum.

özellikle sınav öncesi biraz kafa açmış durumuna düştüm biliyorum, ama bu konuyu elimden geldiğince güncel tutmaya çalışacağım çünkü kornerde boşa çıkmış golün kaleye girişini izleyen volkan demirel çaresizliğinde sizin tavsiyelerinizi bekliyorum. troller, lütfen. bu kez değil. benim için bir konudan daha fazlasını ifade ediyor. diyecek bir şeyi olmayan arkadaşlardan yüzüm olmadan uplamalarını rica ediyorum. elbet bir bilen, bir düşüncesi olan vardır.

hocam kendi adıma konuşacak olursam ben kalamazdım, kaldım yapamadım 1 senem çöp oldu ailemin yüzüne bakamıyorum ,bittim,tükendim.Eğer gerçekten iraden varsa yap ama gerçekten diyorum.Benim iradem yok olmazsa üniversite falan okumam.Çünkü çok çalıştım olmadı hak etmedim bunu ben.Eğer benim bu durumları yaşamayacağının garantisi varsa kal eğer yoksa benim psikolojimi yaşarsın

hiç sormayın hocam ya on üç yıldır her turnuvada altın jenerasyonunu yakaladığı iddia edilen belçika gibi başlayıp son 16'da elendik. teşekkür ederim yorumunuz için. bana en mantıklı yol bu gibi geliyor. 1 ay oluruyla olmazıyla muhakeme edeceğim kafamda, bakalım...

hocam daha belli değil yarın var ama yarı yarıya mezuna kalıcam gibi 12yim arkadaş çevren yoksa zor olacağını düşünüyorum psikolojik açıdan ama elbette şart değil etüte gidersiniz en kötü zaten timsiniz çok boş vaktin olacaktır yeni aktivitelere başlarsın geçer bi şekilde bu da

hocam geçmiş olsun size de. bu mahcubiyeti ben de yaşadım. bilmiyorum, bu noktadan tüm emekleri çöpe atmak istemiyorum ancak yıl içerisinde "ya seneye de böyle olursa?" kafasını da nasıl atacağım bilmiyorum. yanlış anlaşılmadan imtina ederek söylüyorum gerçekten temelim de netlerim de iyi. ama bilmiyorum, kafamda oynayamıyorum yani önümüzdeki seneyi.

hocam ben bu sene yaparım kesin dedim olmadı seneye kalsam olmayacak yine çünkü psikolojik olarak yıprandım,yanlış anlamayın sizin için diyorum bazen psikolojik çöktüğü zaman 10 sene kalsak'ta yapamayız ya da ben yapamıyorum ama tekrar diyorum psikolojinizi koruyacağınızı inanıyorsanız kalın yoksa oluru yok :(

benim zaten mezun senemdi.ben de emin değilim yani ne gelecek yarın yapabilecek miyim diye.tyt 106-107 falan işaretledim yanlışım çok çıkmazsa iyi ama aytden korkuyorum.

demem o ki hocam eğer sakin kalırım diyorsan mezuna kal.ama ben yapamam evden dışarı çıkmadan,arkadaşlarımla takılmadan diyorsan hiç riske bile atma daha kötü gelir.belki ben de 2.mezuna kalıcam yani emin değilim ki ailem anlayışlı bir aile ama ben mahcubiyetten onların yüzüne bile bakamayacak duruma gelirim.yine de destek olurlar gerçekten çalışınca da istediğini yaparsın ama insanı psikolojik olarak çok yıpratır.

Benim de sınavım iyi geçmedi mezuna kalıp kalmama arasındayım o yüzden tavsiye veremeyeceğim ama UP

hocam ben de hatamın tam olarak o kısımda olduğunu düşünüyorum. sınav senemde ailem dışında insan yüzü görmedim. sabah odayı havalandırmak için açtığım pencereden giren hava harici hava solumadım. geçmişten, çocukluktan miras kalan bu özgüvensizlik beni bu sınavda geriye attı diye düşünüyorum. bilemiyorum.

hocam evdeydim çıkmadım ,sınavım iyi geçmedi niye böyle oldu emek verdim hak etmedim bunu of

sosyofobiğim diye düşünüyorum hocam bilemiyorum, psikolog yardımı alacağım kısa süre içerisinde. yani inanın burada anlatamayacağım hisler yaşadığım oluyor ve bu kesinlikle anlık ya da dönemlik hisler değil. çocukken de vardı, sınav sürecinden önce de vardı, sınav sürecinde de var. arkadaşım var mı? yeterlilik elbette görecelidir ama 3-4 yakın arkadaşım var ve yeterli olacağını düşünüyorum.

net konusunda haklısınız bu netleri yapmak için gerçekten sabah akşam çalışmak gerekiyor ki evet sabah akşam çalıştım. ama insan görmemek, hava solumamak, ileri gidiyorum 3 ay evden bakkala bile çıkmamak... bilmiyorum yani bunu, çalışmaya bağlı olarak normale indirgeyebilir miyiz?

tabi hocam dediğim gibi tamamen kişiye bağlı.ben de bu sene evden hiç çıkmadım hep evdeydim ve ben biraz fazla kaygılı,karamsarım onun dışında mezun yılımı kötü geçirmedim bugünkü tyt de çok kötü değil hatta belki çevreme göre iyi ama ayt ne olur bilmiyorum işte.insanlar netlerimin iyi olduğunu belki 20-30k gelebileceğini söylüyorken ben 90k gelirse hangi ee yazabilirim diye düşünüyorum.yani iyi bir gelişim kaydedersiniz ama bir önceki seneden öyle bir baskı oluyor ki üzerinizde sanki bu sene de aynısı belki de daha kötüsü gelecek diyor iç sesiniz,ne kadar çalışssanız da çalışmasanız da,ondan dolayı mezunlukta başarı=psikolojik yeterlilik.

ya olum 2 yakınımı kaybettim, biri dedemdi. 1 hafta ders çalışmadım dershaneye gitmedim . 4 gün kala 38.5 derece ateş, covid stresi, sabaha kadar uyutmayan uzuv ağrısı çıktı. daha dün serum yedim.götüm b*klu çözdüm lan sınavı, başım çatlıyor hala ishalim. arkadaş falan da kalmadı, para yok, ocak gibi çalışıyordum it gibi. antidepresan da kullandım, ailevi sorunlar da oldu.

ama kalacağım, olum herkesin zamanı var. biri az hata yapar 18'inde milyon kazanır en iyilerini yapar. biri vardır 30'unda hala sınavla uğraşır kpss kasar. hissizleştim olum, üzülmem gerek üzülemiyorum. atlasam atlayamıyorum.

Mart 2020'den beri okuldan arkadaşlarla hiçbir şey yapmıyoruz, hepsini sildim gibi.

Hiç arkadaşlarımla buluşup bir aktivite yapmadım, alıştım insansızlığa.

insan sanıyor ki böyle oldukça herkes dışarıda sevişiyo fink atıyo.

aşağılık kompleksinin sonucu olum, hepimizde var.

ha kabullenmemiz gerek, sanslı değiliz.

olum çoğu kişi böyleydi. yrk gibi net gelecek bana da takma ayt gir çık. kal kalcaksan.

sosyalliği yazın hallet geç başla, kuzenine falan git kal mesela. maddi durumun iyise o arkadaşlarla takıl.